✍️عبدالخالق چرخ انداز
این روزها که جهان علیه نژادپرستی در حال قیام کردن است در خفقانِ رژیم نژادپرست حاکم در ایران صدایی علیه نژادپرستی سیستماتیک بر ملل تحت ستم علی الخصوص ملت بلوچ بلند نمیشود.
در سیستم حکومتی که بلوچ بودن در آن جرم میباشد و شهروندان بلوچستان گاهی برای هیچ، گاهی برای حمل دو کیسه برنج جهت امرار معاش، به سادگی کشته میشوند و قاتلانش بدون حتی بازداشتی کوتاه به خدمت نظام نژادپرستشان ادامه می‌دهند و ترفیع کاری هم میگیرند، چگونه می شود برای نژادپرستی در دیگر کشورها قیام کرد؟!
در بلوچستان بسیاری از جوانان بدلیل عدم نیاز به پاسخگو بودنِ نیروهای نظامی و امنیتی، به راحتی کشته می شوند و این خود نمونه بارز نژادپرستی است که نظامیان غیربومی در زیر لوای پرچم جمهوری اسلامی مرتکب می شوند.
در سال‌های اخیر چند ده کودک بلوچ؛ یا با گلوله مستقیم نظامیان و یا بدلیل سیاست های غلط این رژیم نژادپرست در بلوچستان، جان خود را از دست داده اند ؟! آنهم بدون اینکه کوچکترین اعتراضی از سوی غیربلوچ ها متوجه رژیم ایران شود.
کشته شدن شهروندان بلوچ چنان بی صدا و در سکوت خبری اتفاق می افتد که حتی به گوش غیربلوچهای مقیم بلوچستان هم نمیرسد و اگر هم میرسد صدایی از آنها علیه اینهمه بی عدالتی بلند نمیشود.
آیا آنهایی که از خاک بلوچستان کسب روزی میکنند بر خود وظیفه نمیدانند که علیه نژادپرستی سیستماتیک و کاملاً عمدی اعتراض کنند و قلمی بجنبانند؟!
رژيم جمهوری اسلامی ایران خود از بزرگترین نژادپرستان جهان است که حتی در صدا و سیمای خود، لباس بلوچی را مترادف با شرور بودن به نمایش می گذارد.