کارنامه ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری که به انتها نرسید

برمش/ روز دوشنبه ٣١ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، ابراهیم رئیسی، به همراه هیئت همراهش بر اثر سقوط بالگرد جان خود را از دست داد و نه تنها به انتخابات برای دور دوم ریاست جمهوری نرسید بلکه دور اول را هم نتوانست به پایان برساند.

در دوران ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی، تجاوز به «ماهو بلوچ» توسط سرهنگ کوچکزایی رخ داد و مسئولین رژیم جمهوری اسلامی ایران به جای مجازات فرد زانی، در ابتدا موضوع را انکار کرده و سپس معترضان بلوچ را که در مقابل کلانتری ۱۶ زاهدان تجمع کرده بودند را به گلوله بست که دستکم صد نفر کشته و بیش از سیصد نفر زخمی شدند.

دو هفته بعد از آن نیز در خاش دادخواهان بلوچ را به گلوله بست که بر اثر آن دستکم سیزده نفر کشته و تعداد زیادی مجروح شدند.

این اتفاقات در بلوچستان همزمان بود با خیزش «زن، زندگی، آزادی» در ایران که بر اثر قتل حکومتی ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد رخ داده بود و مردم بر علیه سیاست حجاب اجباری و آزادی به خیابان آمده بودند.

در کارنامه رئیسی، حضور پررنگ گشت ارشاد و سرکوب زنان و نقض حقوق اولیه آنان به همراه بازداشتهای گسترده، شکنجه، تجاوز و حتی به قتل رساندن زنان معترض به چشم می آید.

بسیاری از زنان و دختران معترض توسط شلیک مستقیم نیروهای سرکوبگر ابراهیم رئیسی معلول شده یا بینایی خود را از دست دادند.

در طی جمعه های اعتراضی نیز تعداد زیادی از زنان و دختران بلوچ بازداشت و شکنجه شدند و به بسیاری از آنان تجاوز و از آنان اعترافات اجباری گرفته شد.

در دوره ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی، ایران با موجی از مسمومیت‌های مرموزی که دختران دانش‌آموز را هدف قرار داده بود، مواجه شد. در این حوادث بیش از ۱۲۰۰ دانش‌آموز در بیش از ۹۱ مدرسه در ۲۰ استان مختلف مسموم شدند.

دولت رئیسی در ابتدا این حوادث را کم‌اهمیت جلوه داد و بسیاری از موارد را به استرس و اضطراب نسبت داد. با این حال، با ادامه یافتن این حوادث، رئیسی یک کارگروه شامل نهادهای امنیتی و بهداشتی برای بررسی مسمومیت‌ها تشکیل داد ولی در عمل این کار گروه هیچ اقدام موثری انجام نداد و در بعضی از گزارشات دولتی انگشت اتهام را سمت کودکان گرفته و این مسمومیت ها را شیطنت های کودکانه توصیف کردند.

ابراهیم رئیسی در سیل بلوچستان نیز عملکرد ضعیفی نشان داد و‌ در حالی که مردم بلوچ در سیلاب گرفتار بودند و اگر کمک های مردمی و به طور خاص حضور سوختبران نبود، برای تهیه مایحتاج زندگی خویش و غذای روزانه مانده بودند، تنها صندوق های رای را به دور افتاده ترین روستاهای بلوچستان رساند. انتخاباتی که با تحریم گسترده ملت بلوچ مواجه شد.

از سوی دیگر سیاست های نسل کشی که دولت رئیسی همچون اسلاف خود در بلوچستان در پیش گرفت، با کشتار سوختبران و اعدام های گسترده ادامه یافت که بر اثر آن زنان زیادی در نقاط مختلف بلوچستان بالاجبار سرپرست خانوار گردیدند. زنانی که به دلیل نبود شغل، درآمد و فقر تحمیل شده از سوی حاکمیت دچار مشکلات معیشتی فراوان گردیدند.

کودکان در این خانواده ها مجبور به ترک تحصیل و روی آوردن به مشاغل کاذب تحت عنوان کودکان کار می شوند. کودکان کاری که تمام رویاهای کودکی خویش را در سیاست های ضد بلوچ رژیم‌جمهوری اسلامی ایران و افرادی همچون “ابراهیم رئیسی” از دست دادند.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan