درد بی پایان خشونت خانگی، زنان بلوچی که قربانی مردسالاری می شوند

درد بی پایان خشونت خانگی، زنان بلوچی که قربانی مردسالاری می شوند

برمش/ قتل‌های اخیر زنان بلوچ، مانند ساجده سندکزهی در خاش و ریحانه درزاده در نیکشهر، بار دیگر درد بی‌پایان خشونت خانگی را در بلوچستان آشکار کرد. زنانی که هنوز جوان بودند، با کودکانی در آغوش که قربانی مردسالاری و ساختاری شدند که سال‌ها به حقوق و کرامت آنان بی‌توجه بوده است.

این اتفاق‌ها نشان می‌دهد که خشونت خانگی فقط یک حادثه شخصی نیست؛ این یک بحران اجتماعی است که هر روز در گوشه و کنار خانه‌ها، کوچه‌ها و روستاها رخ می‌دهد و همه ما را متاثر می‌کند. زنان بلوچ زمانی ستون خانواده و جامعه بودند و احترام به کرامت آن‌ها بخشی از شرافت مردان به شمار می‌رفت. امروز اما فقر، مردسالاری مذهبی و فقدان آموزش باعث شده است زن نه تنها محور زندگی، بلکه هدف خشونت و سلطه باشد.

خشونت خانگی در بلوچستان حاصل ترکیبی از فقر، محرومیت آموزشی و مردسالاری تحمیلی است. مردانی که خود در فقر و ناامنی بزرگ شده‌اند، سلطه را در خانه تجربه می‌کنند و زنان قربانی این چرخه می‌شوند. زنان نوجوان یا جوان، درگیر ازدواج‌های اجباری یا اجباری اقتصادی شده‌اند و هیچ حمایت مؤثری از آن‌ها وجود ندارد.

قتل ساجده و ریحانه نه تنها جانشان را گرفت، بلکه پیامدهای اجتماعی گسترده‌ای بر جای گذاشت:

زنان اعتماد خود به نزدیکان و جامعه را از دست می‌دهند.

کودکان شاهد خشونت، خشونت را الگویی طبیعی می‌بینند و این چرخه در نسل‌های بعد ادامه می‌یابد.

ارزش‌های اخلاقی و کرامت انسانی در جامعه آسیب می‌بیند و فروپاشی فرهنگی و روانی رخ می‌دهد.

قتل‌های ساجده و ریحانه، فریاد خاموش جامعه‌ای است که در آن خشونت علیه زنان به بخشی از زندگی تبدیل شده است. اگر مردم امروز دست به اقدام نزنند، فردا قربانیان بیشتری خواهند بود. این تغییر، از خانه‌ها و دل‌های مردم شروع می‌شود، نه از دستورالعمل‌های دولت و حکومتی که مردم ما را در بدترین شرایط، از لحاظ سواد، آموزش، امنیت، و حتی حق زندگی، تحت فشار و تهدید قرار داده است.

سال‌ها است که فقر، محرومیت آموزشی و قوانین مردسالارانه، زنان بلوچ را در برابر خشونت آسیب‌پذیر کرده است. مردانی که در چنین ساختاری رشد کرده‌اند، خشونت را ابزار قدرت و کنترل می‌دانند و زنانی که باید محور خانواده باشند، به قربانی تبدیل شده‌اند. هر روز که سکوت ادامه یابد، این چرخه خشونت عمیق‌تر می‌شود و نسل‌های بعد را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تغییر واقعی زمانی رخ می‌دهد که خود مردم، از خانه و جامعه کوچک خود شروع کنند: آموزش و گفتگو درباره حقوق زنان، حمایت از قربانیان خشونت، بازتعریف غیرت و مردانگی به معنای احترام و مسئولیت، و توانمندسازی اقتصادی زنان. هر اقدام کوچک محلی، هر صدای حمایتگر، و هر روایت ثبت شده از زنان قربانی می‌تواند موجی از تغییر ایجاد کند و چرخه خشونت را بشکند.

این مسیر، مسیر مردمی است، مسیر دل‌ها و وجدان‌ها، و تنها راهی است که می‌تواند کرامت زن را بازگرداند و جامعه بلوچ را از فروپاشی اخلاقی و روانی نجات دهد. سکوت دیگر جایی ندارد؛ حالا وقت بیداری و اقدام است.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا