صندلی خالی برای دکتر مهرنگ بلوچ؛ پژواک خاموشی‌ای که جهانی شد

صندلی خالی برای دکتر مهرنگ بلوچ؛ پژواک خاموشی‌ای که جهانی شد

✍️سانیا میربلوچ

در روزهایی که سرکوب صدای معترضان در گوشه‌وکنار جهان به روندی نگران‌کننده بدل شده، مجمع جهانی بیان (WEXFO) در شهر لیلهامر نروژ با اقدامی نمادین، بار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت بغرنج مدافعان حقوق بشر در شرق بلوچستان جلب کرد. صندلی خالی‌ای که به افتخار دکتر “مهرنگ بلوچ”، پزشک و فعال حقوق بشر بلوچ، در یکی از پنل‌های این نشست بین‌المللی رها شد، نه‌تنها جای خالی او را یادآور شد، بلکه پژواکی از وجدان جهانی بود در برابر خاموشی تحمیلی.

دکتر مهرنگ بلوچ، از چهره‌های شناخته‌شده‌ی کمیته بلوچ یکجهتی (BYC)، یکی از معدود صداهایی بود که در دل تاریکی سرکوب و تبعیض در بلوچستان، با شهامت بر حقوق بشر و کرامت انسان تأکید می‌کرد. او به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز و سخن گفتن از بی‌عدالتی‌های سیستماتیک، از ماه‌ها پیش تحت قانون بحث‌برانگیز «۳MPO» در زندان کویته به سر می‌برد؛ قانونی که به نهادهای امنیتی این امکان را می‌دهد تا بدون طی مراحل قضایی شفاف، افراد را ماه‌ها در بازداشت نگه دارند.

بر اساس گزارش‌های منتشرشده، درخواست‌های حقوقی برای آزادی وی تاکنون از سوی دادگاه‌های محلی رد شده و دیگر فعالان از جمله بیبو بلوچ، شاهجی صبغت‌الله، بیبرگ زهری و گلزادی بلوچ نیز با اتهامات مشابه بازداشت شده‌اند.

سازمان‌دهندگان WEXFO در بیانیه‌ای که هم‌زمان با اختصاص این صندلی منتشر شد، اعلام کردند: «دکتر مهرنگ بلوچ امروز به دلیل سخن گفتن علیه بی‌عدالتی زندانی است. این صندلی خالی، نمادی از اعتراض و ادای احترام به اوست.»

این اقدام نمادین، واکنش‌های گسترده‌ای را در میان فعالان حقوق بشر و رسانه‌های بین‌المللی برانگیخت. نادیا بلوچ، خواهر دکتر بلوچ که پیگیر پرونده‌ اوست، ضمن قدردانی از این اقدام، گفت: «آنها فقط نامش را یاد نکردند، بلکه او را نماد شجاعت و وجدان دانستند. دقیقاً سال گذشته، مهرنگ روی همین سن از حقیقت گفت. امروز به خاطر همان حقیقت، در زندان است.»

اقدام مجمع جهانی بیان در حالی صورت می‌گیرد که شرق بلوچستان، به‌ویژه مناطق تحت کنترل دولت پاکستان، با تهدیدات امنیتی جدی از سوی گروه‌هایی مانند داعش مواجه است. در عین حال، دستگاه‌های امنیتی با تشدید فشار بر فعالان مدنی، فضا را برای کنشگری مدنی و اعتراضات مسالمت‌آمیز تنگ‌تر کرده‌اند. به‌جای مقابله با افراط‌گرایی، تمرکز دولت بر خاموش‌سازی فعالانی چون دکتر مهرنگ بلوچ، نشانه‌ای از سیاست‌های دوگانه‌ای است که هم در داخل سرکوب می‌کند و هم در خارج، داعیه‌ی دموکراسی دارد.

صندلی خالی مهرنگ بلوچ تنها یک نماد نبود، بلکه تلنگری بود به جهان: دفاع از حقوق بشر هزینه دارد، اما سکوت در برابر آن، بهای سنگین‌تری خواهد داشت. این صندلی، نه‌فقط جای خالی یک فرد، بلکه جای خالی عدالت، آزادی و صداقت را به نمایش گذاشت؛ ارزش‌هایی که در بسیاری از مناطق تحت ستم، روزبه‌روز کمرنگ‌تر می‌شوند.

در عصری که سرکوب به شیوه‌های جدید بازتعریف می‌شود، نمادهایی چون صندلی خالی دکتر بلوچ، فرصتی هستند تا وجدان جهانی بیدار شود. این امید وجود دارد که چنین پژواک‌هایی، دولت‌ها را وادار به پاسخگویی کرده و راه را برای بازگشت صدای خاموش‌شده باز کند.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا