دستگیری دکتر مهرنگ بلوچ در روز پس از روز جهانی رفع تبعیض نژادی
برمش/ روز شنبه ۲ فروردین ماه ۱۴۰۴، یک روز پس از «روز جهانی رفع تبعیض نژادی»، گزارش‌هایی از دستگیری بانُک دکتر “مهرنگ بلوچ”، پزشک و فعال حقوق بشر بلوچ، منتشر شد. خبر دستگیری او در حالی به گوش رسید که دکتر مهرنگ یکی از فعالان برجسته حقوق بشر در بلوچستان است و به دلیل اقداماتش در مبارزه با نقض حقوق بشر، به‌ویژه در زمینه ناپدید شدن‌های اجباری و نقض حقوق مردم بلوچ، شناخته می‌شود.
گفتنی است روز گذشته، نیروهای نظامی پاکستان با حمله به تحصن مسالمت‌آمیز معترضان بلوچ در کویته، سه شهروند بلوچ را به شهادت رساندند. صبح امروز نیز، در ساعت ۵:۳۰، نیروهای حکومتی بار دیگر به محل تحصن یورش برده و با خشونت، دکتر مهرنگ بلوچ، مسئول مرکزی کمیته همبستگی بلوچ، و چندین زن دیگر را بازداشت کرده و پیکر شهدا را ربودند.
پس از انتشار خبر دستگیری دکتر مهرنگ بلوچ، نگرانی‌هایی در میان فعالان حقوق بشر به‌ویژه در خصوص وضعیت او به‌وجود آمده است. فعالان حقوق بشر معتقدند که دستگیری او می‌تواند تلاشی از سوی مقامات جمهوری اسلامی پاکستان برای سرکوب بیشتر فعالان بلوچ باشد.
دکتر مهرنگ بلوچ به‌تازگی نامزدی خود را برای دریافت جایزه صلح نوبل ۲۰۲۵ اعلام کرده بود و فعالیت‌هایش در عرصه بین‌المللی به‌طور گسترده‌ای مورد حمایت قرار گرفته بود. این دستگیری در حالی رخ می‌دهد که فشارها بر فعالان بلوچ توسط رژیم پاکستان به شدت افزایش یافته است.
لازم به ذکر است وضعیت دکتر مهرنگ بلوچ همچنان نامشخص است و تا زمانی که اطلاعات و تأییدیه‌های رسمی منتشر شود، بسیاری از فعالان و گروه‌های حقوق بشر در انتظار پاسخگویی و شفافیت از سوی رژیم جمهوری اسلامی پاکستان هستند. این وضعیت باعث شده تا نگرانی‌ها در خصوص سلامتی و امنیت دکتر مهرنگ بلوچ افزایش یابد و بسیاری از افراد از نهادهای بین‌المللی خواسته‌اند که نسبت این ناپدیدسازی قهری واکنش نشان دهند.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
برمش/ بهار، فصل نو شدن و امید، از راه می‌رسد و نوروز، پیام‌آور صلح، دوستی و همبستگی، فرا می‌رسد.
در این آغاز سال نو، برمش به تمامی مردم ایران و جهان که برای کرامت، آزادی و عدالت تلاش می‌کنند، نوروز را تبریک می‌گوید. سالی که گذشت، با تمام سختی‌ها و چالش‌هایش، عزم برمش را برای دفاع از حقوق بنیادین انسان‌ها راسخ‌تر کرد.
امیدواریم که سال جدید، نویدبخش روزهایی روشن‌تر، جهانی عادلانه‌تر و آینده‌ای سرشار از امید، صلح و آزادی باشد.
نوروزتان پیروز، دلتان شاد و روزگارتان بهاری باد.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
دختر تیز پای بلوچ، قهرمان رقابت دوومیدانی جام رمضان کشور شد
برمش/ روز دوشنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۳، آیدا نارویی، یکی از قهرمانان ارزنده بلوچستان، در رقابت‌های دوومیدانی جام رمضان کشور در ماده ۸۰۰ متر شرکت کرد و با ثبت رکورد ۲:۱۳.۱۸ موفق شد مقام قهرمانی این مسابقات را از آن خود کند.
گفتنی است رقابت‌های دوومیدانی بانوان به مناسبت ماه رمضان با حضور ۶۷ ورزشکار در رده‌های سنی نوجوانان و بزرگسالان در کمپ تیم‌های ملی آفتاب انقلاب تهران برگزار شد و آیدا نارویی در ماده ۸۰۰ متر موفق به کسب مقام قهرمانی گردید.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
حضور سازمان برمش به عنوان اولین سازمان زنان بلوچ در شصت و نهمین اجلاس وضعیت زنان در سازمان ملل متحد
برمش/ شصت و نهمین اجلاس وضعیت زنان از ۷ تا ۲۱ مارس در سازمان ملل متحد در نیویورک با حضور نمایندگان مختلف کشورهای جهان برگزار شد و در این نشست، “سازمان برمش”، به عنوان اولین سازمان زنان بلوچ در این اجلاس مهم بین‌المللی حضور یافت.
بانُکان “زیبا بختیاری” به صورت حضوری و “فریبا برهانزهی” آنلاین ، نمایندگان سازمان برمش، به عنوان اولین زنان بلوچ، در این جلسه بین‌المللی شرکت کردند و فرصتی بی‌نظیر برای بیان مشکلات و چالش‌های زنان بلوچ فراهم شد.
گفتنی است “چهارمین کنفرانس جهانی زنان که از ۴ تا ۱۵ سپتامبر ۱۹۹۵ در پکن، چین برگزار شد و به عنوان یکی از مهم‌ترین رویدادهای جهانی در زمینه برابری جنسیتی شناخته می‌شود. این کنفرانس توسط سازمان ملل متحد (UN) سازماندهی شد و بر پایه پیشرفت‌های کنفرانس‌های قبلی زنان که در مکزیکوسیتی (۱۹۷۵)، کپنهاگ (۱۹۸۰) و نایروبی (۱۹۸۵) برگزار شده بودند، بنا شد.
در کنفرانس پکن در سال ۱۹۹۵، ۱۸۹ کشور «اعلامیه پکن» و برنامه اقدام پکن را تصویب کردند که به عنوان جامع‌ترین چارچوب جهانی برای برابری جنسیتی شناخته می‌شود.
این سند ۱۲ حوزه کلیدی را برای اقدام مشخص کرد:
۱. زنان و فقر
۲. آموزش و توانمندسازی زنان
۳. زنان و بهداشت
۴. خشونت علیه زنان
۵. زنان و درگیری‌های مسلحانه
۶. زنان و اقتصاد
۷. زنان در قدرت و تصمیم‌گیری
۸. سازوکارهای نهادی برای پیشرفت زنان
۹. حقوق بشر زنان
۱۰. زنان و رسانه‌ها
۱۱. زنان و محیط زیست
۱۲. دختربچه‌ها
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
برمش/ سلول‌های سرطانی زمانی به وجود می‌آیند که تغییرات ژنتیکی در DNA یک سلول طبیعی باعث رشد و تکثیر غیرقابل‌کنترل آن شود. در یک بدن سالم، سلول‌ها بر اساس یک چرخه مشخص رشد می‌کنند، تقسیم می‌شوند و در صورت آسیب یا پیر شدن، از بین می‌روند. اما زمانی که این فرآیند دچار اختلال شود، سلول‌های سرطانی به‌وجود می‌آیند و می‌توانند به سایر بافت‌ها حمله کنند.
جهش‌های ژنتیکی ممکن است به دلایل مختلفی مانند عوامل محیطی، ارثی، یا خطاهای تصادفی در تکثیر DNA رخ دهند. برخی جهش‌ها ممکن است باعث افزایش رشد سلول شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است توانایی ترمیم آسیب‌های DNA را از بین ببرند. سلول‌های طبیعی دارای مکانیسم‌هایی هستند که رشد و تقسیم آن‌ها را تنظیم می‌کنند. در سلول‌های سرطانی، این مکانیسم‌ها مختل می‌شوند، در نتیجه سلول‌ها بدون توقف تکثیر می‌شوند و از مرگ طبیعی اجتناب می‌کنند.
سیستم ایمنی بدن معمولاً سلول‌های غیرطبیعی را شناسایی و از بین می‌برد. اما برخی از سلول‌های سرطانی مکانیسم‌هایی برای فرار از سیستم ایمنی توسعه می‌دهند و زنده می‌مانند. سلول‌های سرطانی تکثیر می‌شوند و توده‌ای از سلول‌ها را تشکیل می‌دهند که به آن تومور گفته می‌شود. برخی تومورها خوش‌خیم هستند، اما تومورهای بدخیم می‌توانند به سایر نقاط بدن گسترش یابند. برخی از سلول‌های سرطانی می‌توانند از محل اولیه جدا شده، وارد جریان خون یا سیستم لنفاوی شوند و در اندام‌های دیگر تشکیل تومورهای جدید دهند که این فرآیند متاستاز نام دارد و یکی از ویژگی‌های اصلی سرطان‌های خطرناک است.
سلول‌های سرطانی می‌توانند به دلایل مختلفی ایجاد شوند، از جمله عوامل ژنتیکی که برخی افراد دارای جهش‌های ارثی هستند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد. مواد سرطان‌زا مانند دود سیگار، آزبست، بنزن و برخی آلاینده‌های صنعتی می‌توانند DNA سلول‌ها را تغییر داده و منجر به سرطان شوند. پرتوهای فرابنفش از خورشید و اشعه‌های یونیزان نیز از عوامل مهم جهش‌های سرطانی هستند. برخی از ویروس‌ها مانند ویروس پاپیلومای انسانی و ویروس هپاتیت B و C می‌توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. التهاب طولانی‌مدت ناشی از بیماری‌هایی مانند هلیکوباکتر پیلوری یا بیماری‌های خودایمنی می‌تواند خطر سرطان را افزایش دهد. رژیم غذایی نامناسب، کمبود فعالیت بدنی، استرس مزمن و مصرف بیش از حد الکل نیز می‌توانند به آسیب DNA و افزایش خطر سرطان منجر شوند.
برای پیشگیری از سرطان می‌توان از مصرف مواد سرطان‌زا اجتناب کرد، کرم ضدآفتاب استفاده کرد، رژیم غذایی سالم داشت، ورزش منظم انجام داد، واکسیناسیون در برابر ویروس‌های مرتبط با سرطان را انجام داد و آزمایش‌های غربالگری برای تشخیص زودهنگام برخی سرطان‌ها را مدنظر قرار داد.
برمشصدایزنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
ازدواج فامیلی و تاثیرات منفی آن بر سلامت نسل های آینده
برمش/ ازدواج‌های فامیلی در بلوچستان، اگرچه به دلایل فرهنگی و اقتصادی رایج است، می‌تواند پیامدهای پزشکی جدی برای نسل‌های آینده داشته باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که این نوع ازدواج‌ها خطر بیماری‌های ژنتیکی را افزایش می‌دهند.
پژوهش‌های علمی درباره ازدواج‌های فامیلی
مطالعاتی مانند پروژه «متولدین برادفورد» در بریتانیا نشان می‌دهند که فرزندان حاصل از ازدواج‌های فامیلی دو برابر بیشتر در معرض بیماری‌های ژنتیکی قرار دارند. این بیماری‌ها در ازدواج‌های فامیلی از ۳% به ۶% افزایش می‌یابند و می‌توانند بر رشد فیزیکی و ذهنی کودکان تأثیر بگذارند.
تالاسمی و ازدواج‌های فامیلی در بلوچستان
تالاسمی، بیماری خونی ژنتیکی، در بلوچستان شایع است. طبق آمار، از ۱۹ هزار بیمار تالاسمی در ایران، ۳۶۴۶ نفر در بلوچستان زندگی می‌کنند. عواملی مانند فقر، کمبود آگاهی و نبود امکانات بهداشتی باعث شیوع بالای این بیماری در این منطقه شده است.
چالش‌های پیشگیری از تالاسمی در بلوچستان
با وجود اینکه یک آزمایش خون ساده می‌تواند وجود بیماری را شناسایی کند، موانع زیادی برای پیشگیری از تالاسمی وجود دارد: سطح پایین آگاهی، عدم ثبت ازدواج‌ها و کمبود مراکز آزمایشگاهی در مناطق دورافتاده.
راهکارهای پیشنهادی
برای کاهش بیماری‌های ژنتیکی مانند تالاسمی، اقدامات زیر ضروری است:
افزایش آگاهی عمومی، به‌ویژه در میان زنان و مادران، درباره خطرات ازدواج‌های فامیلی و اهمیت آزمایش‌های ژنتیکی. الزام ثبت ازدواج‌ها و انجام آزمایش‌های ژنتیکی قبل از ازدواج. تأسیس مراکز آزمایشگاهی در مناطق محروم. همکاری با روحانیون محلی برای آگاه‌سازی در مورد مشاوره ژنتیکی. نتیجه‌گیری
برای کاهش شیوع بیماری‌های ژنتیکی در بلوچستان، نیاز به بهبود آگاهی عمومی، تقویت سیستم بهداشتی و ثبت رسمی ازدواج‌ها وجود دارد. این اقدامات می‌توانند به کاهش بیماری‌های ارثی و بهبود کیفیت زندگی مردم منطقه کمک کنند.
برمشصدایزنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
رهایی یک زندانی زن محکوم به اعدام پس از پرداخت دیه و رضایت اولیای دم از زندان ایرانشهر
برمش/ امروز چهارشنبه ۲۲ اسفند ماه ۱۴۰۳، یک زن بلوچ با نام “سودابه ایرندگانی”، ۳۴ ساله، متاهل و دارای ۶ فرزند که در تاریخ ۶ آبان ماه ۱۴۰۱ به اتهام “قتل” توسط نیروهای نظامی بازداشت شده و از سوی دادگاه کیفری به اعدام محکوم شده بود، پس از جمع‌آوری کمک‌های مردمی و پرداخت دیه و رضایت اولیای دم از زندان ایرانشهر آزاد شد.
گفته می شود که خانم ایرندگانی قبل از بازداشت با یک خانم دیگر درگیری لفظی پیدا کرده که فرزند آن خانم توسط شخصی دیگر که کودک بوده، به قتل رسیده و خانم ایرندگانی جهت حفظ جان آن کودک، اتهام قتل را به گردن گرفته بود.
خانواده مقتول نیز پس از بازداشت خانم ایرندگانی، درخواست دو میلیارد تومان دیه کرده بودند که با همکاری و همراهی شهروندان داخل و خارج کشور این مبلغ سرانجام جمع‌آوری و پرداخت شد.
خانم سودابه ایرندگانی از خانواده ای فقیر و کم بضاعت است که توان پرداخت دیه را نداشته و بسیاری از اعضای خانواده و نزدیکان او نیز توسط نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران کشته، زخمی و یا در بازداشت به سر می‌برند.
گفتنی است که خواهر خانم سودابه نیز با هویت “نازیلا ایرندگانی” ۲۵ ساله که چهار ماهه حامله بود با تیراندازی نیروهای نظامی در سه راهی خاش در روز سه شنبه ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۳ با اصابت چندین مرمی گلوله کشته و همسر خانم نازیلا نیز که همراه وی بود در بازداشت و بیخبری بسر می‌برد و دو تن از فرزندان خردسالش نیز زخمی و دو تن از پسرعموهای وی نیز در اثر این تیراندازی کشته و زخمی شدند.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
زن – واژه‌ای که دنیایی از معنا را در خود جای داده است.
برمش/ موجودی با قلبی سرشار از عشق، مهربانی، پاکی، وفاداری، دوستی و اشتیاق، که روزانه زیر بار ظلم، بی‌عدالتی، بی‌توجهی، سوءاستفاده و تبعیض خرد می‌شود.
امروز، من اینجا ایستاده‌ام به‌عنوان یک زن. زنی بلوچ. زنی که از همان لحظه‌ای که چشمانش را به این دنیا می گشاید، به او می آموزند که هیچ حق و حقوقی ندارد. صدایی ندارد. نگاهی ندارد.
باید همیشه آرام صحبت کند تا غریبه‌ای صدایش را نشنود. هنگام گفت‌وگو با مردان، با غریبه‌ها، یا با هر کسی، باید نگاهش را به زمین بدوزد نباید لبخندش را آشکار کند.باید بغضش را فرو بخورد و کلماتش را در گلویش خفه کند.
از کودکی به ما یاد دادند که حقی نداریم. به ما آموختند که حتی برادر کوچک‌ترمان می‌تواند برایمان تصمیم بگیرد، اختیار ما را در دست داشته باشد، به ما امر و نهی کند: کجا برویم و کجا نرویم، چه بخوریم و چه نخوریم، چه بکنیم و چه نکنیم، چه بپوشیم و چه نپوشیم. همین و بس.
هرگاه که لبخند می‌زدیم‌باید احساس گناه می‌کردیم. هر وقت که سرمان را بالا می‌گرفتیم، باید احساس شرم می‌کردیم.حتی موهایم نباید نسیم را حس می‌کردند. باید زیر روسری پنهان می‌شدند، زیرا اگر دیده می‌شدند،باعث جهنمی شدن پدر و برادرمان می گشتند. و ما مایه ننگ و سرافکندگی خانواده بودیم.
اما سال‌هاست که دیگر آنجا نیستیم.از معدود خوش‌شانس‌هایی بودیم که توانستم بگریزیم از مرزها گذشتیم – از فرهنگ، از سنت‌ها، از قوانین قبیله‌ای، از دین، از همه چیز. به کشورهایی رسیدیم که در آن می‌توانیم سخن بگوییم جایی که حقوقی مشخص داریم.
مادر هستیم‌و می‌دانم که فرزندمان به ما تعلق دارد. می‌دانیم‌که صرفاً به‌خاطر زن بودن، در محل کار، در خانه، در خیابان، در جامعه، در برابر قانون، و در نگاه مردان، بی‌ارزش و ناتوان نیستیم و من و ما حقوقی داریم.
هرچند دیگر در آن جامعه زندگی نمی‌کنیم، اما حقیقت را می‌دانیم.
می‌دانیم که آن تفکرات، آن باورها، آن سنت‌ها و قوانین مردسالارانه، آن حکومت و آن دین همچنان پابرجا هستند – با همان شدت، همان قدرت، همان بی‌رحمی.
می‌دانیم که هنوز، هر روز، ده‌ها، صدها، هزاران و میلیون‌ها زن با همان مشکلات اولیه دست‌وپنجه نرم می‌کنند. مشکلاتی که در اینجا، در دنیای امروز، حتی در تاریخ نیز جایی ندارند. زیرا آن‌قدر قرون‌وسطایی و غیرانسانی بودند که جامعه مدرن آن‌ها را از بین برد.
امروز در جهانی زندگی می‌کنیم که ظلم، تبعیض نژادی، تبعیض جنسیتی، بی‌عدالتی و – از همه مهم‌تر – زن‌ستیزی دیگر جایی در آن ندارد.
ما در عصری زندگی می‌کنیم که بشر به بالاترین سطوح آگاهی و پیشرفت رسیده است. عصری که در آن انسان می‌تواند با بهره‌گیری از علم و فناوری به سیارات دیگر سفر کند، به اعماق اقیانوس‌ها دست یابد و مرزهای ناممکن را پشت سر بگذارد.
در دنیایی که زن و مرد برابرند. دنیایی که هیچ تفاوتی میان دختر و پسر، زن و مرد وجود ندارد.
اما بااین‌وجود، هنوز زنان و کودکانی هستند که در جوامعی زندگی می‌کنند که در آن سنت و مذهب، در هم تنیده با قوانین حکومت، با تمام قدرت، آن‌ها را سرکوب می‌کند.
اما چرخ زمان گردید، شعله‌ای روشن شد، و حرکتی جهانی آغاز گشت. حرکتی به نام زن زندگی ازادی
چشم‌ها باز شدند – و همه نگاه‌ها به سوی حقیقتی معطوف شد که مدت‌ها به فراموشی سپرده شده بود: زنان.
زنانی که نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند اما همچنان نامرئی‌اند. زنانی که هر روز، زیر لوای بهانه‌های مختلف، قربانی خشونت جسمی، آزار روحی و سرکوب روانی می‌شوند. زنانی که از جنس من و تو هستند. زنانی که من هم می‌توانستم یکی از آن‌ها باشم. ما زنان بلوچ خارج از کشور نیاز بر این دیدیم که در کنار هم بایستیم. بخاطر زن بودنمان، هویت و ماهییتمان. بخاطر تمام حقوق احقاق نشده مان. بخاطر پوششمان، بخاطر گویشمان، بخاطر زبان مادری مان که نه می توانیم آن را بخوانیم یا بنویسیم.
ما زنان بلوچ،از یک سرزمین آمده‌ایم. تجربه‌های مشترک، گذشته‌ای مشترک، خاطرات و زخم‌هایی مشترک ما را به هم پیوند داده است. ما یکدیگر را پیدا کردیم، و این نقطه اشتراک ما یک چیز بود: درد زن بودن.
تصمیم گرفتیم که سکوت نکنیم. که تلاش کنیم. که مبارزه کنیم، نه برای خود، که برای آینده‌ای بهتر – برای آن زنانی که هرگز فرصتی که ما داشتیم را نداشتند.
برای آن دخترانی که به‌جای مدرسه رفتن، در کودکی مجبور به ازدواج می‌شوند، مادر می‌شوند. برای آن زنانی که هوش و استعداد رسیدن به بالاترین مدارج علمی را دارند، اما این استعدادها زیر سایه مردسالاری، کودک‌آزاری و زن‌ستیزی دفن می‌شود.
برای زنانی و کودکانی که تحت عناوین مختلف، قربانی خشونت جنسی می‌شوند، کشته می‌شوند، برای زنده ماندن به تن‌فروشی مجبور می‌شوند، فرزند خود را برای یک لقمه نان می‌فروشند – یا در بدترین حالت، کودک نامشروع خود را در پارچه‌ای پیچیده و در کنار سطل زباله رها می‌کنند.
برای آن زنانی که برای تأمین ابتدایی‌ترین نیازهایشان، باید ارزشمندترین گوهر وجودشان را در اختیار مردانی هوس‌ران بگذارند.
برای آن زنانی که مجبورند به چندهمسری تن دهند. زنانی که ارزشمندترین احساس زندگی‌شان – عشقشان – را با چند زن دیگر تقسیم می‌کنند.
برای همه آن‌ها، ما دیگر سکوت نمی‌کنیم. ما فریاد شدیم ، همصدا شدیم و یکصدا شدیم . ما برمش شدیم صدای زنان بلوچستان. ما برمشیم.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
برمش/ جنێن اێوکا دنیائے مُچّیئے نێم نهاِنت، کدرت و پهمئے نێم اِنت و دنیائے بانداتئے نێم اِنت هم. مرۆچی تهتال دئیگئے رۆچ اِنت که هچّ رسم و دۆدے،، هچّ گپّ وهبرے و هچّ دیوالے نباید اِنت جنێنئے راهئے دێما بگیپت. جنێن آزاتی اِنت، واک و توان اِنت. جنێنا هکّ هست که دێم په رژناێن بانداتا وتی راها وت گچێن بکنت. جنێنانی رۆچ مراد بات.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
دکتر مهرنگ بلوچ نامزدی خود برای دریافت جایزه صلح نوبل ۲۰۲۵ را تایید کرد
برمش/ امروز پنجشنبه ۱۶ اسفند ماه ۱۴۰۳، بانُک دکتر “مهرنگ بلوچ” با انتشار یک پست در پلتفرم اجتماعی ایکس خبر از عضویت وی به عنوان یکی از نامزدهای «جایزه صلح نوبل ۲۰۲۵» داد.
گفتنی است این تاییدیه در پی آن صادر شد که برخی از فعالان حقوق بشری و سیاسی بلوچ خبر دادند که دکتر «مهرنگ بلوچ»، فعال حقوق بشر و زنان و مدیر «کمیته همبستگی بلوچ»، به‌عنوان یکی از نامزدهای «جایزه صلح نوبل ۲۰۲۵» معرفی شده است.
دکتر مهرنگ بلوچ در پست صفحه ایکس خود نوشت: “رسانه‌ها در رابطه با این خبر با من تماس گرفته‌اند و می‌توانم تأیید کنم که این خبر درست است. من از این نامزدی عمیقاً مفتخرم، اما این موضوع درباره من نیست. این درباره هزاران بلوچ است که به اجبار ناپدید شده‌اند و خانواده‌هایی که خواهان عدالت هستند. مبارزه برای حقوق بشر در بلوچستان نباید از سوی جامعه جهانی مدنی و ملت‌های متمدن نادیده گرفته شود.”
لازم به ذکر است که فعال برجسته بلوچ که پیش‌تر در فهرست «یکصد زن الهام‌بخش و تأثیرگذار جهان» در سال ۲۰۲۴ از سوی بی‌بی‌سی قرار گرفته بود، به دلیل تلاش‌های مستمر خود در دفاع از حقوق زنان، عدالت اجتماعی و حقوق بشر در بلوچستان، مورد توجه مجامع بین‌المللی قرار گرفته است.
مهرنگ بلوچ سال‌هاست که در راستای ارتقای آگاهی زنان بلوچ نسبت به حقوقشان و مقابله با تبعیض‌های سیستماتیک علیه آن‌ها فعالیت می‌کند. او از بنیانگذاران «کمیته همبستگی بلوچ» است، نهادی که در زمینه حمایت از زندانیان سیاسی، قربانیان سرکوب حکومتی، ناپدیدسازی قهری شهروندان بلوچ و خانواده‌های آسیب‌دیده از تبعیض‌های ساختاری در بلوچستان فعالیت دارد. این کمیته همچنین تلاش می‌کند تا صدای سرکوب‌شدگان بلوچ را در سطح جهانی منعکس کرده و توجه نهادهای حقوق بشری بین‌المللی را به وضعیت بحرانی بلوچستان جلب کند.
نامزدی دکتر مهرنگ بلوچ برای دریافت جایزه صلح نوبل ۲۰۲۵ نشان‌دهنده اهمیت تلاش‌های او در زمینه دفاع از حقوق بشر، عدالت و آزادی در بلوچستان است. انتخاب او به‌عنوان یکی از نامزدهای این جایزه معتبر جهانی، توجه بین‌المللی را به وضعیت بحرانی بلوچستان و مبارزات مردم این منطقه برای حقوق اساسی خود جلب کرده است.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
