مادر عبدالمتین قنبرزهی: “ما خواستار پشتیبانی از خانواده شهدا هستیم؛ صدایشان باشید.”
برمش/ روز سه‌شنبه ۷ فروردین ماه ۱۴۰۳، مادر “عبدالمتین قنبرزهی” از کودکان کار جان باخته در جمعه خونین زاهدان در حاشیه دیدار با مولوی عبدالحمید در مسجد مکی زاهدان گفت: “ در دادگاه سوالاتی مطرح کردند که اصلا منطقی و قابل توجیه نبود”
وی در رابطه با انتظار خود از مردم گفت: “ما خواستار پشتیبانی از خانواده شهدا هستیم؛ همدردی کنند و صدایشان باشند.”
در این دیدار مولوی عبدالحمید به ایراد سخنرانی پرداخت و به مقام و منزلت کشته شدگان جمعه‌های خونین اشاره کرد و گفت که این شهدا متضرر نشدند، بلکه آنان که با قلم و زبان دستور به چنین جنایتی دادند، متضرر شدند.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
صنوبر، مادر خدانور لجه‌ای با پلاکاردی که روی آن نوشته بود: “خواهان قصاص آمران و عاملان جمعه خونین زاهدان”
برمش/ روز سه‌شنبه ۷ فروردین ماه ۱۴۰۳، تصاویری از بی قراری “صنوبر” مادر دادخواه خدانور لجه ای از شهدای جمعه خونین زاهدان که به همراه سایر خانواده های دادخواه به دیدار مولوی عبدالحمید رفته بود.
صنوبر در دستان خود پلاکاردی به همراه داشت که روی آن نوشته شده بود: «خواهان قصاص آمران و عاملان جمعه خونین زاهدان»
خدانور متولد ١٠ مهر ماه ١٣٧۴، فرزند عیسی بود که در روز تولد خود با تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی در ١٠ مهر ماه ١۴٠١، پس از تحمل بیش از بیست و چهار ساعت درد و رنج، در بیمارستان تأمین اجتماعی شهر زاهدان بدلیل عدم رسیدگی پزشکی جان باخت.
خدانور معروف به “یاغی” در روز ٢٣ مرداد ماه ١۴٠١، پس از یورش ده‌ها نیروی نظامی و امنیتی رژيم جمهوری اسلامی ایران با بهانه پاکسازی (تو بخوان سرکوب) به منطقه شیرآباد در شمال شهر زاهدان بازداشت و چند ساعت بعد عکسی توسط نیروهای نظامی در فضای مجازی بلوچستان منتشر شد که نشان می‌داد، خدانور به پرچم میله جمهوری اسلامی ایران دستبند زده شده و لیوانی آب در مقابلش گذاشته شده است.
انتشار این عکس در فضای مجازی بلوچستان واکنش بسیاری از مردم را برانگیخت و این خبر توسط رسانه های محلی بلوچستان منتشر شد ولی هیچ کس در سایر نقاط ایران به نقض ماده ۵٧٨ قانون مجازات اسلامی رژیم در این باره توجه نکرد.
این عکس، اما خاری شد در چشم دشمنان بلوچ و بلوچستان و چند ماه بعد، پس از شهادت خدانور به نمادی از بزرگترين خیزش علیه جمهوری اسلامی در طول بیش از چهار دهه گذشته تبدیل شد.
خدانور به کمک دوستان خود که مبلغی برای آزادی وی جمع کرده بودند در روز پنجشنبه ٢٧ مرداد ماه و چهار روز پس از بازداشت آزاد شد. در آن روز دوستان خدانور او را در خیابان های شهر زاهدان چرخانده و ابراز خوشحالی کردند.
بامداد ٩ مهر ماه ١۴٠١؛ چند ساعت پس از آغاز کشتار مردم در مصلی زاهدان و در گیر و دار اعتراضات گسترده مردمی، نیروهای نظامی و امنیتی در منطقه شیرآباد زاهدان، به سمت خدانور تیراندازی کرده و وی را از ناحیه کلیه و پا مورد اصابت گلوله جنگی قرار دادند. مردم او را به بیمارستان تأمین اجتماعی منتقل کردند ولی فشارهای نهادهای امنیتی که باعث شده بود برخی بیمارستان ها، حتی پذیرش مجروحین نداشته باشند، باعث شد تا کسی به جراحات او رسیدگی نکند.
خدانور در روز تولد خودش در دهم مهر ماه به شهادت رسید ولی یاد و خاطره او نه تنها برای ایرانیان بلکه برای همیشه در تاریخ بلوچستان جاویدان گشت.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
تصاویری از بی تابی و بی قراری مادر “احمد سارانی”، از شهدای جمعه خونین زاهدان در دیدار با مولوی عبدالحمید
برمش/ روز سه‌شنبه ۷ فروردین ماه ۱۴۰۲، مادران دادخواه و خانواده های شهدای جمعه های خونین زاهدان و خاش با مولوی عبدالحمید دیدار کردند.
تصاویر منتشر شده از بی قراری خانواده های دادخواه جمعه های خونین زاهدان و خاش و مادر “احمد سارانی” که با حضور در مسجد مکی یکدیگر را در آغوش می گیرند، گویای درد و رنج بی انتهای این افراد در پی از دست دادن عزیزانشان است.
قابل ذکر است پس از گذشت یکسال و نیم از جنایت جمعه های خونین زاهدان و خاش با وجود پیگیری‌های مکرر خانواده‌های دادخواه و مولوی عبدالحمید، تاکنون هیچ یک از عاملان و آمران این جنایت مشخص، محاکمه و مجازات نشده اند.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
