ادامه مبارزه علیه ناپدید سازی قهری به رهبری بانوان بلوچ در روز جهانی “ناپدید شدگان”
برمش/ امروز ۳۰ آگوست ۲۰۲۴ مصادف با ۹ شهریور ماه ۱۴۰۳، روز جهانی “ناپدید شدگان” می‌باشد. این روز به سرنوشت کسانی اشاره دارد که در حکومت‌های استبدادی، دیکتاتوری، جنگ، درگیری‌های سیاسی و… یا دلایل نامعلوم ناپدید شده‌اند و هدف آن افزایش آگاهی در مورد شمار ناپدیدشده‌های اجباری در سراسر جهان می‌باشد که با توجه به شرایط سیاسی در بلوچستان، این وضعیت در این سرزمین به یک موضوع نگران‌کننده برای ملت بلوچ تبدیل شده است.
در طی سالهای اخیر مبارزاتی به رهبری بانُکان از جمله “کریمه بلوچ” و “مهرنگ بلوچ” علیه ناپدیدسازی هزاران شهروند بلوچ که به طرق مختلف بازداشت و ناپدیدسازی قهری شده‌اند، انجام شده است.
بدلیل عدم اجازه فعالیت “ان جی او”ها و سازمان های مستقل حقوق بشری در ایران و پاکستان و همچنین اداره بلوچستان بصورت امنیتی در دو سوی مرز توسط سلطه‌گران نمی‌توان آمار دقیقی از بلوچ‌های ناپدید شده ارائه کرد ولی آنچه که مشهود است ده‌ها هزار نفر توسط نهادهای امنیتی و نظامی ایران و پاکستان، پس از بازداشت یا ربوده شدن ناپدیدسازی قهری شده‌اند.
جنایت ناپدیدسازی قهری نقض فاحش حقوق بشر است؛ اقدامی که مطابق قوانین بین‌المللی ممنوع است اما همچنان از آن برای خاموش کردن صدای مخالفان و حمله به جامعه مدنی استفاده میشود و مردم، هر ساله قربانی ناپدیدسازی قهری می‌شوند و پس از بازداشت یا ربوده شدن توسط نیروهای امنیتی ناپدید می‌شوند و اثری از آنها به جا نمی‌ماند.
مسئولان این ناپدید‌سازی‌ها اغلب از تایید وقوع آنها خودداری می‌کنند یا حتی ممکن است آنها را به عنوان بخشی از فعالیت‌های ضد تروریسم توجیه کنند. رژیم‌های استبدادی تلاش می‌کنند با ناپدید کردن مدافعان حقوق بشر، فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران، و دیگر گروه‌های آسیب‌پذیر مانند کودکان و افراد دچار ناتوانی، ترس و وحشت به وجود آورند و سلطه خود را حفظ کنند.
لازمه متوقف کردن چنین جنایاتی توسط حکومت‌های استبدادی، اطلاع‌رسانی خانواده‌ها و نزدیکان از بازداشت یا ناپدید شدن افراد و عدم سکوت مقابل چنین جنایاتی است. همچنین فعالان حقوق بشری فعالیت ویژه‌ای در خصوص اینگونه موارد داشته باشند و فعالان سیاسی نیز با جدی گرفتن و مطرح کردن این موارد با نهادها و سازمان های بین‌المللی آنها را وادار به فشار آوردن بر روی حکومت‌هایی که مرتکب چنین اعمالی می‌شوند، کنند.
(فیلم از آرشیو)
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
شناسایی بیش از ۱۴۸ هزار کودک بازمانده از تحصیل در بلوچستان
برمش/ معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری بلوچستان اعلام کرد، ۱۴۸ هزار و ۸۶۷ کودک و نوجوان بازمانده از تحصیل در این استان شناسایی شده است.
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری، ضمن اعلام شناسایی ۱۴۸ هزار ۸۶۷ کودک و نوجوان بازمانده از تحصیل در این استان گفت: “نرخ بازماندگی و ترک تحصیل در دانشآموزان مقطع ابتدایی۴۲ هزار و ۸۴۵ نفر، ترک تحصیل در مقطع متوسطه اول ۳۷ هزار و ۹۵۸ نفر و در مقطع متوسطه دوم ۶۸ هزار و ۶۴ نفر است. بنابراین ۱۴۸ هزار و ۸۶۷ کودک و نوجوان ۷ تا ۱۸ساله، به دلایل گوناگون از آموزش همگانی بازمانده‌اند و از سوی دیگر، ۲۴ درصد کودکان پانزده ساله تا هفده ساله از مدارس ترک تحصیل کرده‌‌اند. از این تعداد ۸۱ هزار و ۳۲۵ دختر و ۶۷ هزار و ۴۴۴ نفر هم دانشآموزان پسر هستند.”
لازم به ذکر است عدم تحصیل و آموزش به زبان مادری، نداشتن شناسنامه، ضرورت اشتغال به فعالیت اقتصادی نوجوانان به ویژه در شهرهای نوار مرزی به واسطه فقر تحمیلی از سوی رژیم های مرکزگرای پهلوی و جمهوری اسلامی ایران، کمبود مدارس یا کادر آموزشی در سطح استان، آمایش نامناسب مدارس به ویژه در مراکز جمعیتی روستایی، برخی از فرهنگ‌‌های سنتی مرتبط با دانشآموزان دختر مقاطع متوسطه اول و دوم، معضلات معیشتی خانوارها، کودک همسری و ضعف در برخی شیوه‌‌های فرزندپروری و معضلات مرتبط با هویت یا منع خدمات، برخی از مهمترین چالش‌‌های مرتبط با ترک تحصیل دانشآموزان این استان محسوب میشود.
بدون شک این پدیده در بلندمدت علاوه بر بروز آسیب‌‌های اجتماعی نهادینه شده، میتواند بسیاری از چالش‌‌های اجتماعی و موانع توسعه پایدار و درونزا را رقم بزند.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
خودکشی یک دختر نوجوان بلوچ در پی مشکلات شخصی در شهرستان دلگان
برمش// شامگاه یکشنبه ۴ شهریور ماه ۱۴۰۳، یک دختر نوجوان ۱۶ ساله بلوچ در شهرستان دلگان با خوردن قرص به زندگی خود پایان داد.
هویت این دختر نوجوان بلوچ “ن.چ” ۱۶ ساله، فرزند ع، مجرد، ساکن شهرستان دلگان عنوان شده است.
بر اساس همین گزارش این دختر نوجوان یکشنبه شب با خوردن تعدادی زیادی قرص اقدام به خودکشی کرده و صبح روز بعد خانواده متوجه مرگ او شدند.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
استفاده از عبارت «نفلەشدن دختر کورد سنی» برای ژینا-مهسا امینی در صدا و سیما! برمش/ “علی انتظاری”، استاد دانشگاه در برنامه شیوه از عبارت نفله شدن یک دختر کورد سنی برای ژینا-مهسا امینی استفاده کرده که با اعتراض بسیاری از کاربران در شبکه‌های اجتماعی روبرو شده است.
علی انتظاری مدعی شده نظام در اعتراضات ۱۴۰۱ پدرانه برخورد کرده و خشونت به خرج نداد. او مدعی شده که نیروی انتظامی و بسیج ماموریت داشتند که حتا اگر کتک هم خوردند، واکنش نشان ندهند.
استفاده تحقیر آمیز از عباراتی مانند «کورد» و «سنی» توسط مسئولان رژیم جمهوری اسلامی نشان می دهد که ملیت های ایران در نظر آنان شهروندان درجه چندمی هستند که حتی هویت و مذهبشان برای رژیم قابل تحمل نیست.
در خیزش زن، زندگی، آزادی نیز رژیم جمهوری اسلامی ایران جهت ایجاد رعب و وحشت در مناطق مرکزی، با گلوله های جنگی اقدام به کشتار ملت بلوچ و سایر ملت های ایران نمود تا باعث ایجاد رعب و وحشت شود.
استفاده از چنین عباراتی تنها قسمتی از ایدئولوژی فاشیستی این رژیم است که در برابر ملت های دیگر ساکن ایران در پیش گرفته است.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
بازداشت الهام استادی و استفاده از زندان برای ایجاد رعب و وحشت در میان زنان مبارز بلوچ محکوم است
برمش/ حکم یکسال بازداشت برای “الهام استادی”، یکی از زنان فعال شجاع و پرتلاش بلوچ موجبات نگرانی و اعتراض فعالین حقوق زنان و فعالین بلوچ را در پی داشته است.
این اقدام رژیم جمهوری اسلامی ایران، نه تنها تلاشی آشکار برای سرکوب صدای حق‌طلبانه او، بلکه بخشی از یک سیاست سازمان‌یافته برای ایجاد رعب و وحشت در میان زنان مبارز بلوچ است که برای عدالت، آزادی و برابری در بلوچستان تلاش می‌کنند.
زندان، به عنوان ابزاری برای سرکوب و خاموش کردن صدای زنان بلوچ نمی‌تواند اراده و عزم آنها را در راه دستیابی به حقوق انسانی و اجتماعی‌شان تضعیف کند.
این اقدام نه تنها به عنوان یک نقض آشکار حقوق بشر، بلکه به عنوان تلاش ناکامی برای محدود کردن فضای فعالیت زنان بلوچ و سرکوب هرگونه اعتراض و مقاومت مدنی آنها می باشد.
هیچ تهدید و قدرتی نمی‌تواند صدای عدالت خواهی زنان آزادی و برابرخواه بلوچ را خاموش کند و مسئولیت هر گونه آسیب یا عواقب ناشی از این بازداشت‌های ناعادلانه را متوجه رژیم جمهوری اسلامی ایران و نهادهای مسئول است.
اتحاد تمامی نهادهای حقوق بشری و فعالان مدنی، در داخل و خارج از کشور و حمایت از الهام استادی و سایر زنان زندانی و عدم سکوت در برابر این رفتارهای سرکوب‌گرانه رژیم جمهوری اسلامی ایران، رمز پیروزی در برابر رژیم خودکامه ای است که از تهدید، زندان، تجاوز و اعدام از ابزاری جهت سرکوب و ایجد ترس و اختناق استفاده می کند .
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
تبعیض و بی‌عدالتی در مرز ریمدان: نادیده‌گرفتن حقوق مردم بلوچ
برمش/ مرز ریمدان، واقع در شهرستان دشتیاری، نماد دیگری از بی‌عدالتی و بی‌توجهی به مردم بلوچ است. در حالی که این مرز به عنوان یکی از گذرگاه‌های مهم برای عبور مسافران و زائران عمل می‌کند، شرایطی که برای مسافران بلوچ فراهم شده، به‌وضوح نشان‌دهنده تبعیض سیستماتیک علیه این مردم است.
در خرداد ماه، زمانی که دمای هوا در این منطقه به بالای پنجاه درجه سانتی‌گراد می‌رسد، مسافران بلوچ که اغلب همراه با بیماران، زنان و کودکان هستند، با مشکلات شدید و طاقت‌فرسایی مواجه می‌شوند. مسئولان هیچ‌گونه امکانات اولیه‌ای را برای این مسافران فراهم نکرده‌اند. حتی یک سایبان برای در امان ماندن از گرمای سوزان وجود ندارد و از خدمات ابتدایی مانند آبرسانی، امکانات بهداشتی، و حتی نظم در بررسی روادید، هیچ خبری نیست.
این در حالی است که اکنون با ورود زائران پاکستانی در اواسط مرداد ماه به این منطقه، تغییرات واضحی در سطح امکانات و خدمات ارائه شده مشاهده میشود. امکاناتی که به‌راحتی می‌توانست برای تسهیل شرایط زندگی و سفر مردم بلوچ فراهم شود، به سرعت برای این زائران آماده و مهیا میشود. این تضاد آشکار بین نحوه برخورد با مسافران بلوچ و زائران پاکستانی، نمونه‌ای بارز از بی‌عدالتی و تبعیضی است که مردم بومی این منطقه با آن مواجه هستند.
وقتی بلوچ‌ها به عنوان مسافر از این مرز عبور می‌کردند، نه تنها با شرایط غیرانسانی روبرو بودند، بلکه حتی ابتدایی‌ترین نیازهایشان نیز نادیده گرفته می‌شد. اما اکنون که زائران پاکستانی وارد این مرز شده‌اند، به‌طور ناگهانی و معجزه‌آسا، امکاناتی که پیشتر از آنها خبری نبود، فراهم شده است. این تفاوت فاحش در برخورد و تخصیص منابع، به‌وضوح نشان می‌دهد که اراده‌ای برای بهبود وضعیت مردم بلوچ وجود ندارد و این مردم همچنان قربانی تبعیض و نابرابری هستند. این وضعیت، نه تنها غیرقابل‌قبول است، بلکه با ارزش‌های انسانی و حقوق بشری نیز در تضاد کامل قرار دارد.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
محکومیت الهام استادی، دختر بلوچ، به یک سال حبس تعزیری به دلیل حمایت از ماهو بلوچ
برمش/ “الهام استادی”، یک زن ۳۰ ساله بلوچ کارشناس ارشد زبانشناسی و مدرس زبان انگلیسی از شهر ایرانشهر است. او در جریان اعتراضات مردمی سال ۱۴۰۱ در بلوچستان، به دلیل انتشار محتوای حمایتی از ماهو بلوچ دختری که توسط سرهنگ کوچکزایی مورد تجاوز قرار گرفته بود، در صفحه اینستاگرام شخصی خود بازداشت شد. علیرغم عدم حضور در خیابان‌ها و شرکت در اعتراضات، الهام به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.
این بازداشت پس از انتشار پست‌هایی در حمایت از دختر پانزده سالهای که قربانی تجاوز یکی از فرماندهان نیروی انتظامی شهرستان چابهار شده بود، صورت گرفت. نیروهای امنیتی او را بدون ارائه حکم قضایی و با خشونت در چابهار بازداشت کرده و پس از انتقال به زندان مرکزی زاهدان، وی را به مدت ده روز در سلول انفرادی نگه داشتند. پس از ۱۲ روز و با وثیقه دویست میلیون تومانی، او به صورت موقت آزاد شد.
الهام پیش از این نیز در یک پرونده دیگر به اتهام “تشویش اذهان عمومی” به پرداخت جریمه نقدی محکوم شده بود.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
اصرار مجلس بر تصویب لایحه حجاب؛ دست دولت در جیب زنان!
برمش/ روز سه‌شنبه ۳۰ مرداد ماه ۱۴۰۳، پس از گذشت بیش از دو هفته از اعلام سخنگوی شورای نگهبان که آخرین نسخه لایحه «عفاف و حجاب» را همچنان دارای «دو ابهام» دانسته بود که به مجلس بازگردانده شده، عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس خبر داد که دو «ابهام» باقی‌مانده «رفع شده» و لایحه بار دیگر به شورای نگهبان ارسال شده است.
بر اساس ماده ۵۴ از لایحه حجاب و عفاف، کلیه جریمه‌های نقدی در ارتباط با سیاست اعمال حجاب اجباری به بانک مرکزی اعلام میشود و بانک مرکزی این جریمه‌ها را به تمام بانک‌ها و موسسات اعتباری اطلاع می‌دهد تا از حساب بانکی افراد برداشت کنند. این لایحه افزوده که اگر موجودی حساب آن فرد کفایت پرداخت وجه را نداشته باشد، موجودی حساب کسر و مبلغ باقی‌مانده به عنوان بدهی او در سامانه بانک مرکزی ثبت و در اولین زمان ممکن از حساب فرد برداشت میشود.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
علام همبستگی و حمایت مرکز زنان تورک آذربایجان (ایران) با مبارزات زنان بلوچ در پاکستان به رهبری دکتر مهرنگ بلوچ
برمش/ روز شنبه ۱۷ آگوست ۲۰۲۴، مرکز زنان تورک آذربایجان (ایران) با انتشار بیانیه ای حمایت خود را از مبارزات زنان بلوچ در پاکستان اعلام کردند.
متن کامل بیانیه به شرح ذیل می باشد:
“این روزها دنیا تحت تاثیر شجاعت و حماسه‌ایست که توسط زنان بلوچ به رهبری خانم “مهرنگ بلوچ” در پاکستان رقم می خورد.
“مهرنگ بلوچ” در سال ۱۹۹۳ در خانواده ای بلوچ در پاکستان چشم به جهان گشود. وی در رشته پزشکی در کالج پزشکی بولان تحصیلات خود را به اتمام رساند.
“عبدالغفار” پدر وی در سال ۲۰۰۹ توسط نیروهای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی پاکستان ربوده شد و دو سال بعد جنازه اش در حالی که آثار شکنجه بر روی آن مشهود بود پیدا شد.
همین عامل انگیزه‌ای شد تا مهرنگ بلوچ در نوجوانی و از ۱۶ سالگی بر علیه ناپدیدسازی قهری بلوچ‌ها توسط رژیم پاکستان قیام کند و دست به آشکارسازی بزند.
مبارزه با ناپدید سازی قهری مسیری است که سالها خانم کریمه بلوچ علمدار مبارزه در آن بود. کریمه بلوچ، یکی از فعالان بلوچ در پاکستان و از منتقدان دولت و ارتش پاکستان بود.
کریمه اولین فعالیت‌هایش را از سال ۲۰۰۵ با شرکت در تظاهراتی در شهر تربت در ایالت بلوچستان پاکستان آغاز کرد.
کریمه بلوچ در سال ۲۰۱۵ در پاکستان به اتهام فعالیت تروریستی تحت پیگیرد قرار گرفت. او به تورنتو نقل مکان کرد و با یک فعال دیگر بلوچ به نام «حمل بلوچ» ازدواج کرد.
کریمه به دلیل فعالیت ها و آشکارسازی هایش در سال ۲۰۲۰ توسط سازمان اطلاعات پاکستان در تورنتو کانادا ربوده و ترور شد.
بی‌بی‌سی در سال ۲۰۱۶، کریمه بلوچ را به دلیل تلاش و مبارزه به عنوان یکی از “صد زن تاثیرگذار سال” معرفی کرد.
دکتر مهرنگ بلوچ نیز همچون کریمه بلوچ بدون ترس و خستگی‌ناپذیر به مبارزه خود در برابر ناپدیدسازی بلوچ ها توسط رژیم جمهوری اسلامی پاکستان ادامه داد و حتی زمانی که در سال ۲۰۱۷ برادر او توسط نیروهای اطلاعات پاکستان (ISI) ربوده شد، او دست از مبارزه نکشید و به دادخواهی خود ادامه داد.
در آذر ماه ۱۴۰۲، یکی از بزرگترين و مدنی ترین اعتراضات مردمی در بلوچستان پاکستان با رهبری دکتر مهرنگ بلوچ آغاز شد. این تظاهرات پس از آنکه سازمان “مبارزه با تروریسم” رژیم جمهوری اسلامی پاکستان در تاریخ ٣ آذر ماه ۱۴۰۲، چهار شهروند بلوچ بازداشت شده را در بازداشتگاه های این نهاد به قتل رسانده و مدعی شد که این افراد طی یک درگیری کشته شده‌اند، از شهر تربت در منطقه مکران بلوچستان آغاز شد.
شهروندان تربت و اطراف آن پس از چندین روز تحصن در میدان شهید فدا بلوچ این شهر و پیوستن هزاران شهروند بلوچ دیگر از سایر شهرها با راه‌اندازی “لانگ مارچ” (راهپیمایی طولانی) یکی از گسترده ترین اعتراضات مدنی چند سال اخیر را شکل دادند. این اعتراضات علیرغم سرکوب شدید و ضرب و شتم معترضان و بازداشت دکتر مهرنگ بلوچ و ده‌ها فعال و معترض دیگر توسط پلیس اسلام آباد تا مدتها ادامه یافت.
همچنین روز ٣ خرداد ماه ۱۴۰۳، دکتر “مهرنگ بلوچ” فعال حقوق زنان و حقوق بشر در ضیافت شام که از سوی کمیته هلسینکی نروژ و به ریاست دبیر کل نورسک پن و یورگن واتنه فریدنس، رئیس کمیته صلح نوبل برگزار شده بود، دیدار و گفتگو کرد.
در این دیدار مهرنگ بلوچ با الیزابت عید، روزنامه نگار نروژی و همچنین فرزندان “نرگس محمدی” ملاقات و عنوان کرد که زنان بلوچستان و ایران با چالش های مشابهی روبرو هستند و ابراز امیدواری کرد که این دیدارها با همکاری ها گسترده تر شوند. این اعتراضات همچنان ادامه داشت. دکتر مهرنگ بلوچ یکی از رهبران تجمعی بود که توسط سازمان “بلوچ یکجهتی” در تاریخ ۷ مرداد ماه ۱۴۰۳ تشکیل شد. این فراخوان یکی از بزرگترین و طولانی مدت‌ترین تجمعات ملت بلوچ برای اعتراض به نقض فاحش حقوق بشر و سیاست های نژادپرستانه رژيم جمهوری اسلامی پاکستان بود که در شهر گوادر بلوچستان شکل گرفت. دکتر مهرنگ بلوچ، رهبر سازمان کمیته همبستگی بلوچ شامگاه پنجشنبه ۱۸ مرداد ماه از پایان این تحصن در گوادر پس از قبول مطالبات ملت بلوچ توسط حکومت پاکستان خبر داده بود.
پس از پایان تحصن هزاران تن از شهروندان بلوچ در شهر شال، مرکز بلوچستان برای استقبال از دکتر مهرنگ بلوچ که در شهر گوادر موفق شده بود حکومت را مجبور به پذیرفتن مطالباتشان کند، گردهم آمده و سوگند یاد کردند تا برای حق خود مبارزه کنند.
ما در «مرکز زنان تورک آذربایجان (ایران) » همبستگی و حمایت کامل خود را از مبارزات زنان بلوچ پاکستان به رهبری دکتر مهرنگ بلوچ اعلام می‌کنیم. در دنیایی که زنان همچنان با تبعیض، نابرابری و خشونت مواجه هستند، مبارزات زنان بلوچ نمادی از مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم است.
ما معتقدیم که مبارزات زنان بلوچ پاکستان بخشی از جنبش جهانی زنان برای دستیابی به حقوق انسانی، برابری جنسیتی و آزادی‌های اساسی است. این مبارزات، صدای زنان مظلوم و محرومی است که برای حقوق خود و برای آینده‌ای روشن‌تر و عادلانه‌تر برای نسل‌های آینده تلاش می‌کنند.
ما با توجه به تجربه‌ها و مبارزات مشابه خود در راه دستیابی به حقوق و عدالت، به خوبی درک می‌کنیم که مبارزات زنان بلوچ چقدر حیاتی و ضروری است. ما در کنار خواهران بلوچ خود ایستاده‌ایم و از تلاش‌های شجاعانه آنها برای دستیابی به حقوق و کرامت انسانی حمایت می‌کنیم.
ما باور داریم که همبستگی میان زنان از اقوام و ملیت‌های مختلف میتواند به تحقق عدالت و برابری در سراسر جهان کمک کند. به همین دلیل، ما امروز دست در دست زنان بلوچ پاکستان می‌گذاریم و اعلام می‌کنیم که مبارزات آنان، مبارزات ماست.
با امید به آینده‌ای روشن‌تر و عادلانه‌تر برای همه زنان جهان
مرکز زنان تورک (ایران )
۱۷ آگوست ۲۰۲۴”
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
ادامه اجحاف و ظلم بر زنان در افغانستان در سوین سالگرد روی کار آمدن طالبان
برمش/ امروز پانزدهم اگوست، سومین سال حکومت طالبان در افغانستان است. حکومتی که بعد از روی کار آمدن نتیجه اش کشتار، خشونت ، زن کشی ، سنگسار ، فروش کودکان به عنوان بردگان جنسی ، فقر ، منزوی و حذف کردن کردن زنان از جامعه خصوصا زنان محصل ، شاغل ورزشکار ، تعطیل کردن مدارس و دانشگاه‌ها ، باشگاههای ورزشی تفریحی زنان هست.
امروز برای مردم افغانستان و خصوصا زنان و دختران افغان روز سیاه از دست دادن حق و حقوق و ازادی و ابتدایی ترین حقوق انسانی خود هست.
سازمان برمش در این راستا همدلی و همدردی خود را با زنان افغانستان اعلام می کند و از جامعه جهانی خواستار این هست که از دیالوگ با طالبان و به رسمیت شناختن حکومت غیر انسانی انها خودداری کنند .
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
