مارچئے (مارس) دویمی رۆچ، هر سالا مئے مشرکی بلۆچانی، یک دۆد و ربێدگی رۆچے و جهانئے اے دگه بلۆچ هم، اے رۆچا گۆن آیانی شادهیا په همدلی گۆن اَنت و شادهیَ کننت. چیّا که جهانئے سجّهێن بلۆچانی زبان و یکّێن چاگردئے گوستانک و آیانی هر کَش و پهناتئے گوَستگێن سرگوَست و چاگردی هر چِست و اێر، یکێن بوتگ اَنت.
اَنچش که کئومی زبان ، “شئیر و آواز،،ساز و سرۆد سئوت و سُهبت و ناچ، چکّانی لئیب و لهار و گوازی، شپانی کِسّه و اِسپانک، سور و آرۆس و ڈهْل و سُرنا، انچش هم رسم و ربیَت و هاس گوَستانکئے “جنگی و اشکی” بزان (هماسی) کِسّه و داستان ،یکّێن اَنت و جهانئے بلۆچانی هر رُمبے که مان هر کجا زندَ گوازێنیت آیانی اے سجّهێن چیزان گوَنڈترێن پرک و پێرے نێست.
گۆن همے سرجمێن چێدگ و نشانیان انت که جهانئے بلۆچ، هر کجا بنت وتی یکۆێن دۆد و داب و زبان و راج گوَستانکی مولّ و مراد و پسُ پیرئکی گوَستانکی شئیر و رسم و رێیَت، مان زندئے هر چاگردئے کَش و پهناتان، وتی زهن و سێنگان انبار کرتگ اَنت و درانگازَ کننت.
“وشّ اتنت دئور و وش اتنت باری
وشّ اتنت پێشی دئـور بلــــۆچانی”
اے شئیرئے گوَنڈو بژناکێن گال، کِسّه کنت که:بلۆچ ،یک مزنێن گوَستانکی کئومے بوتگ و وشّێن پر پهرێن رۆچ و رۆزگار و شهریگری زند و زندمانێئے پّرپهرێن واهُند و امی٘تنت که باندا بلو٘چ چو٘ دگه ملکانی مردم وتی زندا گو٘ن شادکامی بگوازی٘ننت.
پدا آرتگ نئوبتے وشّێن
وشّ انت اے باریگ مئے بلۆچانی
مارچئے دویمی رۆچ په سجّهێن بلۆچان مراد بات
نکشکار: “بانُک همیده”