۲۵ ژانویه: روز “نسل‌کشی بلوچ‌ها” و مبارزه با ناپدیدسازی قهری

برمش/ روز ۲۵ ژانویه، توسط بانُک دکتر “مهرنگ بلوچ”، رهبر کمیته همبستگی بلوچ و جنبش اعتراضی علیه نسل‌کشی بلوچ‌ها در شرق بلوچستان، به عنوان روز “نسل‌کشی بلوچ‌ها” نام‌گذاری شده است. این روز، یادآور کشف گورهای دسته‌جمعی در منطقه توتک خضدار در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴ است، زمانی که اجساد بسیاری از قربانیان سیاست‌های سرکوبگرانه پاکستان از خاک بیرون آورده شدند. کمیسیون آسیایی حقوق بشر اعلام کرد که تعداد اجساد این گورها بیش از صد نفر بوده است. “مهرنگ بلوچ” این روز را برای گرامیداشت یاد هزاران شهید و افراد ناپدیدسازی قهری‌، انتخاب کرد تا پیام اعتراض ملت بلوچ به ظلم‌ها و نسل‌کشی فراموش نشود.

ناپدیدسازی قهری یکی از جدی‌ترین موارد نقض حقوق بشر است که در آن افراد بدون اطلاع به خانواده یا وکلای خود، توسط نیروهای دولتی یا گروه‌های وابسته ربوده می‌شوند و سرنوشتشان نامعلوم باقی می‌ماند. در بلوچستان، این پدیده به طور سیستماتیک توسط حکومت‌های ایران و پاکستان اجرا می‌شود. اما این سیاست تنها به منظور سرکوب سیاسی نیست؛ بلکه بخشی از برنامه این حکومت‌ها برای ایجاد رعب و وحشت در میان مردم و فعالان بلوچ است تا دست از مبارزه برای حقوق اساسی ملت بلوچ بردارند.

گرامیداشت روز ۲۵ ژانویه یادآور مظلومیت قربانیان ناپدیدسازی قهری و سیاست‌های حذف بلوچ‌ها از سرزمین مادریشان است. سمبل این روز، «گل لاله»، نمادی از خون شهیدان بلوچ است. این روز فرصتی است برای جهانیان تا با حمایت از ملت بلوچ، خواستار پایان این جنایات و اجرای عدالت برای خانواده‌های قربانیان شوند.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

آزاد شدن سمی بلوچ ودیگر زنان زندانی

برمش/ روز شنبه ۲۹ دی ماه ۱۴۰۳، بانُک “سمی بلوچ” و دیگر زنان بازداشتی بلوچ که توسط پلیس در منطقه لیاری کراچی به همراه خشونت بازداشت شده بودند، پس از ساعت ها شکنجه و آزار و اذیت، آزاد شدند.

سمی بلوچ در یک پست اینستاگرامی پس از آزادی نوشت: “امروز قرار بود ساعت ۲ بعد از ظهر در هشت چوک (آٹھ چوک) لیاری جهت اطلاع رسانی در رابطه با تجمع در تاریخ ۲۵ ژانویه در شهر دالبندین تجمع مسالمت آمیز برگزار کنیم که پلیس کراچی پیش از شروع تجمع به معترضان حمله کرد.”

سمی بلوچ در ادامه نوشت: “پلیس همه معترضان از جمله زنان و کودکان را با خشونت و ضرب و جرح با باتوم بازداشت و چندین نفر را زخمی کرد. تمام مردان و زنان پس از بازداشت خشونت آمیز به کلانتری های مختلف منتقل شدند؛ از جمله “آمنه بلوچ”، “فوزيه بلوچ”، “لالا وهاب بلوچ” و حدود ۳۰ نفر دیگر.”

وی افزود: “من در یک پاسگاه پلیس نگه داشته شده بودم که هیچ پلیس زنی وجود نداشت. پلیس پس از شکنجه، تهدید و آزار، ما زنان را تحت فشار عمومی آزاد کرد اما همراهان مرد همچنان در بازداشت هستند.”

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan6nhv

سمی بلوچ: ”اگر اتفاقی برای ما بیفتد، دولت را کاملاً مسئول به خطر انداختن جان ما می‌دانیم.”

برمش/ روز جمعه ۲۸ دی ماه ۱۴۰۳، در جریان یک کمپین آگاهی‌بخشی که بانُک “سمی بلوچ” نیز حضور داشت، در شهر هاب بلوچستان درباره اعتراضات روز ۲۵ ژانویه که روز “نسل کشی ملت بلوچ” نامگذاری شده، سه نفر توسط مردم شناسایی و دستگیر شدند.

بانُک “سمی بلوچ” با انتشار یک استوری در اینستاگرام نوشت: “امروز، طی یک کمپین آگاهی‌بخشی در هاب در مورد تظاهرات آتی علیه نسل‌کشی بلوچ‌ها در ۲۵ ژانویه، یک مظنون زمانی که شرکت‌کنندگان تلاش کردند به زور به ما نزدیک شوند، شناسایی شد. همکاران ما برای متوقف کردن آنها مداخله کردند، در این هنگام فرد اسلحه به نمایش گذاشت. پس از بازرسی بیشتر، آنها در حالی که اسلحه و مهمات حمل می کردند، پیدا شدند که تهدیدی جدی و فوری برای امنیت ما به شمار می رفت.

بعداً دو نفر دیگر نیز کشف شدند. بررسی تلفن‌های آن‌ها تصاویر و ویدیوهایی از شرکت‌کنندگان در کمپین را نشان داد که تأیید می‌کرد که آنها شرکت‌کنندگان را پروفایل می‌کردند. مشخص شد که این افراد با سازمان های دولتی ارتباط دارند که نشان دهنده تلاش هماهنگ برای نظارت و ارعاب ما است.

علیرغم تلاش های ما برای گزارش این حوادث به پلیس، هیچ کمک یا حمایتی دریافت نکردیم. این عدم پاسخگویی بر ناکامی دولت در تضمین امنیت ما تاکید می کند.

اگر اتفاقی برای ما بیفتد، دولت را کاملاً مسئول به خطر انداختن جان ما می‌دانیم. ما قویاً از سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشر می خواهیم که مداخله کنند و امنیت ما را تضمین کنند. این نقض آشکار حقوق بشر و تلاشی سازمان یافته برای خاموش کردن مخالفان است.

برخورد غیر جدی پلیس نشان می دهد که آنها نگران امنیت ما نیستند. با این حال، چنین تلاش هایی برای ارعاب ما مانع مبارزه ما با جنایات غیرانسانی نخواهد شد. مبارزه ما برای عدالت و کرامت بی وقفه ادامه خواهد داشت.”

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

فلسفه زیورآلات زنان و دختران بلوچ  

✍️به قلم محمد ریگی درخشان

برمش/ بلوچ ها باورهای خاصی به “نقش و نماد” داشته اند و این را شما در نقش مایه های سفال های باستانی، سوزن دوزی و فرش ها و دیگردست بافت “بلوچی” و  نشانه های باستانی بسیار کهن می بینید. در این آثار از نقش ھای حیوانی، گیاهی و بویژه “هندسی” استفاده شده است. هنرمند بلوچ با الهام از طبیعت این نقش مایه ها را خلق می کند. هنرمندِ زرگرِ بلوچ با ساخت زیورآلات، تصور ذهنی خود را که الھامی از زیباشناسی جامعه زنان بلوچ دارد، با مادیت بخشیدن و ساخت اثر به تصویر می کشد.
 
برای هر بخش از بدن، زیورآلات مخصوصی آفریده اند. برای سر و مو “مودیک”، “رؽسُک”، کئید” و برای بینی “پُلُّک”، “پلۉه”و برای گردن “سرریزه”، “کپئگۉ”،  “مۉرت” و برای دست “چۉڑیگ”، “گَبّ”، “مُندریک(چٙلّه)” و برای پا “پادیگ”. هر کدام از این زیورآلات نماد خاص خود را داشته است؛ مثلا “پادیگ” برای ایجاد صدایی دلنشین به هنگام راه رفتن دختران بلوچ یا “دُرّ” گوشواره، یا نمایش زیباییِ “پُلُّک” برای جلب نظر طرف مقابل نشان به داشتن ھمسر، مورد استفاده قرار می گرفته است.

بیشتر این زیورآلات از طلا و نقره ‌و فلزات گرانبهای دیگر درست شده اند. هر کدام از این زیورآلات نماد و نشانه خاصی در فرهنگ بلوچی دارد. یعنی نه تنها جنبه تزئینی داشته بلکه جنبه آیینی نیز داشته است. همچنین این زیورآلات در فرهنگ بلوچی به عنوان تملّکات و دارائی زن برای روزھای سخت به شمار می رفته است. در گذشته نیز به دلیل کوچ نشین بودن بلوچ ها سرمایه خانواده را به طلا یا نقره تبدیل می کردند تا در صورت تهاجم و یا اجبار به کوچ به راحتی حمل و نقل شود.

زیورآلات بلوچی ترکیبی از نمادگرایی فرهنگی، سنتی، آیینی و مذهبی آنان بوده است. در گذشته کارکرد بسیاری از این زیورآلات در ابتدا جنبه طلسمی داشته است. در شعر حماسی «جنگ دهلی»، “چاکر” خطاب به همراهانش می گوید:
“شٙرّ بہ چار اِت کہ چمّ منی کُنٹ انت
بانڑی گۉں نہ انت گۉں شُپؽں دُرّان”.

دختران بلوچ بخاطر دفع چشم زخم و ھمچنین چشم و هم چشمی که بین زنان وجود داشته است، زیورآلات گوشواره ای را از زیر سریگ یا گُشان (روسری) نمایان می کردند.

زیورآلات زنان معمولا نمایان و بیرون از سٙریگ زنان بلوچ بوده و اجزای آن مثل مُروارید کارکرد آئینی داشته و یکی از نمادهای “آئین مِهری” است.
پیشوایان مذھبی صد سال اخیر با گرایشھای متعصبانه مذهبی به مخالفت با نمایش زیورآلات دختران و زنان بلوچ پرداخته و با غیرشرعی خواندن آن ها تلاش بر عدم استفاده از آنھا نموده اند، اما با مقاومت زنان، فرھنگ کاربرد زیورآلات سنتی بلوچ و به روز شدنشان همچنان ادامه دارد.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

سومین سالگرد تأسیس برمش

برمش/ کمبود یک سازمان زنان در بلوچستان همیشه احساس می شده است و امکان ایجاد سازمان برای زنان در بلوچستان با توجه به جو سرکوب نیست.
ما تعدادی از زنان بلوچ در خارج از کشور در اوایل سال ۲۰۲۱ با هم ارتباط گرفتیم و روی این موضوع بحث کردیم.

در ژانویه ۲۰۲۲ یا همان دی‌ ماه ۱۴۰۰ سازمان برمش بعد از چند ماه تبادل نظر تشکیل شد.
تأسیس برمش بعدا نشان داد که کار به موقع بوده است.

سازمان زنان بلوچستان – برمش توانست با برخی سازمانهای زنان در بین جوامع ایران بین ملتهای دیگر همانند ترک، ترکمن، عرب، کرد، و‌فارس ارتباط برقرار کند.

برمش با شروع جنبش «زن، زندگی، آزادی» اهمیت خودش را نشان داد.
چون تا یک سال قبل بیشتر اعضای برمش در سوئد بودند.
برمش توانست با همکاری سازمانهای همفکر چند تظاهرات خود در حمایت از مبارزات مردم بلوچستان و‌سازمان زنان انجام بدهد.
همچنین در چند کنفرانس که توسط سازمانهای زنان و‌یا گروهای حقوق‌بشری ترتیب داده شد شرکت بکند.

با آرام شدن جنبش زن، زندگی، آزادی اهمیت برمش از هر زمانی بیشتر احساس می شود.
در دوران حنبش زن، زندگی، آزادی زنان بلوچ در کنار زنان دیگر ملتها در ایران به اشکال متفاوتی در جنبش به شکل تظاهرات‌ها، مصاحبه و خبررسانی بیان نظرات به شکل نوشتاری شرکت کردند.

هم اکنون رژیم سرکوب جنبش زنان را در دستور‌کار خود قرار داده است
تا همه دستاوردهای زنان را از آنها بگیرد.

بدست آوردن حقوق فقط خودش کافی نیست باید آنرا نهادینه نیز کرد و بین مردم به آن مقبولیت و مشروعیت داد.

برمش با توجه به اینکه فعال‌ترین سازمان زنان بلوچ است با پیشبرد مبارزات زنان ایجاد آگاهی از حقوق جنیستی برای نهادینه کردن این دست‌آوردها فعالیت و‌مبارزه می کند.

مسلم است که برای پیشبرد این فعالیتها احتیاج به پیوستن زنان در داخل و ‌در خارج از کشور دارد.

از زنان بلوچ دعوت می‌کنیم که به سازمان برمش‌که سازمان خود آنها است بپیوندند تا ما زنان بلوچ بتوانیم به حقوق خود سریع‌تر برسیم.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

برمش/ “پخشان عزیزی” نماد عشق به انسانیت نزدیک به یک دهه داوطلبانه مددکار زنان و کودکان نجات یافته از چنگ داعش بوده است.

جمهوری اسلامی با تهمت‌های واهی و برای ایجاد رعب و وحشت حکم اعدام را برای این زن صادر کرده و وظیفه تک تک ما است که در مقابل این بیداد سکوت نکنیم. سکوت ما باعث می شود که جمهوری اسلامی جان‌های بیشتری را از ما بگیرد.

“وریشه مرادی”، “پخشان عزیزی” و “زینب جلالیان” در نامه هایی که از زندان فرستادند، خطر قتل عام زندانیان سیاسی را گوشزد کردند، سکوت ما به معنی همدستی با جنایت است. صدای زندان باشیم و قاطعانه از اعدامها جلوگیری کنیم.

«نه به اعدام، آری به زندگی»

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

سازمان برمش، حکم اعدام “پخشان عزیزی” را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری اوست

برمش/ سازمان برمش (صدای زنان بلوچستان) به شدت حکم اعدام “پخشان عزیزی”، یکی از فعالان برجسته اجتماعی و مدنی، را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط او می‌باشد. این حکم نشان‌دهنده ادامه سیاست‌های سرکوبگرانه و نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران است که تلاش می‌کند تا با تهدید و ارعاب، صدای حق‌طلبانه و عدالت‌خواهانه مردم را خاموش کند.

پخشان عزیزی به‌خاطر فعالیت‌های مسالمت‌آمیز خود در زمینه‌های اجتماعی و حقوق بشری، به شدت تحت فشار قرار گرفته و به تهمت‌هایی نادرست و بی‌اساس متهم شده است. این حکم نه‌تنها نقض آشکار حقوق بشر است، بلکه نشان‌دهنده بی‌توجهی به اصول بنیادین عدالت و آزادی‌های فردی می‌باشد.

سازمان برمش خواهان لغو فوری این حکم ناعادلانه و آزادی پخشان عزیزی است. هرگونه اعدام سیاسی و اجتماعی تنها به تقویت فضای سرکوب و ترس می‌انجامد و هیچ‌گاه نمی‌تواند راه‌حلی برای مشکلات واقعی جامعه باشد. ما از تمامی نهادهای بین‌المللی و حقوق بشری می‌خواهیم که به این حکم اعتراض کنند و برای لغو اعدام‌ها در ایران فشار بیشتری وارد آورند.

لازم به ذکر است روز چهارشنبه ۳ مرداد ماه ۱۴۰۳، “پخشان عزیزی”، کنشگر مدنی و زندانی سیاسی کُرد با حکم “ایمان افشاری”، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، به اتهام «بغی» یا قیام مسلحانه به اعدام محکوم شد. این حکم در ۱۹ دی در دیوان عالی ایران تأیید شد و سپس به اجرای احکام رفت.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

گزارش تازه از آمار اعدام زنان در ایران؛ اعدام دستکم ۳۱ زن در سال ۲۰۲۴

برمش/ روز دوشنبه ۱۷ دی ماه ۱۴۰۳، «سازمان حقوق بشر ایران» با انتشار گزارشی اعلام کرد که در سال ۲۰۲۴، دستکم ۳۱ زن در زندان‌های ایران اعدام شدند. از سال ۲۰۰۸ که سازمان حقوق بشر ایران شروع به ثبت آمار اعدام‌ها کرد، این میزان اعدام زنان بی‌سابقه بوده است.

بر اساس این گزارش دو سال پس از آغاز اعتراضات سراسری به کشته شدن به “ژینا-مهسا امینی” در بازداشت «گشت ارشاد» نیروی انتظامی که سرآغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی» شد، جمهوری اسلامی ایران بالاترین رقم سالانه اعدام زنان را در بیش از ۱۷ سال اخیر ثبت کرد.

گفتنی است بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ دست‌کم ۲۴۱ زن در ایران اعدام شدند که بیشتر آن‌ها به اتهام‌های قتل یا جرایم مرتبط با مواد مخدر محکوم شده بودند. از میان این زنان، ۹ نفر کودک‌همسر بودند که سه نفر از آن‌ها در زمان وقوع جرایم انتسابی کمتر از ۱۸ سال سن داشتند.

این گزارش به جامعه جهانی توصیه می‌کند که اقدامات موثری برای: برابری سن قانونی و مسئولیت کیفری، لغو قوانین تبعیض‌آمیز، جرم‌انگاری تجاوز زناشویی و مقابله با خشونت خانگی، ممنوعیت ازدواج کودکان، تضمین محاکمه‌های عادلانه، افزایش شفافیت، ایجاد شبکه‌های حمایت از زنان در صف اعدام، ارتقای آگاهی درباره حقوق زنان، مستندسازی و انتشار موارد پرونده‌های زنان در صف اعدام، تعامل با شبکه‌های حمایت جهانی، حمایت از مدافعان حقوق زنان محلی، و آموزش حساسیت جنسیتی انجام دهد.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

اعدام‌های گسترده بلوچ‌ها و تأثیرات آن بر خانواده‌ها علی‌الخصوص زنان

برمش/ زنان بلوچ در بلوچستان، تحت فشارهای متعدد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی قرار دارند و در این شرایط، مشکلات ناشی از اعدام‌های گسترده مردان بلوچ در زندان‌های ایران نه تنها بر جامعه مردان بلوچ بلکه بر زنان و خانواده‌های آنان نیز تأثیرات عمیقی می‌گذارد.

در سال‌های اخیر، اعدام‌های بی‌رحمانه و متضاد با قوانین بین‌المللی بسیاری از شهروندان بلوچ در زندان‌های ایران گزارش شده است. بسیاری از این افراد به اتهامات سیاسی و مواد مخدر و یا قتل، بدون طی مراحل قانونی عادلانه، به اعدام محکوم شده‌اند. این اعدام‌ها نه تنها بر خود افراد اعدامی بلکه بر خانواده‌های آنان، به ویژه زنان، تأثیرات منفی می‌گذارد. زنان بلوچ، به عنوان مادران، همسران و دختران افرادی که در معرض اعدام قرار دارند، در وضعیت‌های بی‌ثبات و پرفشاری زندگی می‌کنند. بسیاری از آنان دچار اضطراب، ترس و فشار روانی شدید هستند که ناشی از تهدید به اعدام یا از دست دادن عزیزان‌شان است.

زنانی که در مناطق مختلف بلوچ‌نشین زندگی می‌کنند، به دلایل مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با مشکلات بسیاری روبرو هستند. این مشکلات شامل دسترسی محدود به آموزش، فرصت‌های شغلی، حقوق برابر و مسائل بهداشتی است. در این وضعیت، اعدام‌های گسترده در میان مردان بلوچ، بار دیگری بر دوش زنان این جامعه می‌افکند. فقدان سرپرستان خانواده، بی‌کاری و آسیب‌های اقتصادی ناشی از اعدام‌های پدران، همسران و برادران، موجب می‌شود زنان بلوچ بیشتر از پیش با فقر و آسیب‌های اجتماعی دست و پنجه نرم کنند.

علاوه بر این آثار روانی ناشی از اعدام‌ها برای زنان بلوچ بسیار گسترده است. فقدان عزیزان، اضطراب از آینده و تهدیدات امنیتی مداوم، روان افراد را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. زنان بلوچ که بسیاری از آن‌ها به دلیل محدودیت‌های اجتماعی از داشتن حمایت‌های حقوقی و اجتماعی محروم هستند، در مواجهه با این مشکلات به‌طور عمده از حمایت‌های روانی و اجتماعی نیز بی‌بهره‌اند. علاوه بر این، نگاه‌های منفی و قضاوت‌های اجتماعی که در نتیجه اعدام‌های مکرر در میان مردان بلوچ ایجاد می‌شود، می‌تواند وضعیت زنان را پیچیده‌تر کند و آنها را در معرض انزوای اجتماعی قرار دهد.

با وجود تمام فشارها و مشکلات، زنان بلوچ همواره در برابر مشکلات ایستادگی کرده‌اند و نقش‌های حیاتی در جوامع خود ایفا کرده‌اند. بسیاری از زنان بلوچ در جهت حقوق بشر، عدالت و آزادی‌های مدنی فعال هستند و در تلاش‌اند تا صدای خود را در برابر ظلم و ستم‌هایی که به آنان و خانواده‌های‌شان وارد می‌شود، بلند کنند. این زنان، که معمولاً در سکوت و سایه قرار دارند، در حال مبارزه برای دسترسی به حقوق برابر و بهبود وضعیت خود و جامعه‌شان هستند.

بنابراین بطور کلی، اعدام‌های گسترده در میان مردان بلوچ تأثیرات جدی و عمیقی بر زنان بلوچ دارد. از دست دادن عزیزان، فشارهای روانی، فقر اقتصادی و چالش‌های اجتماعی از جمله پیامدهای این وضعیت است. در عین حال، زنان بلوچ با مقاومت و تلاش‌های بی‌وقفه خود در جهت بهبود وضعیت اجتماعی و حقوقی خود گام برمی‌دارند. این روند نیازمند توجه بیشتر به مسائل حقوق بشر، عدالت اجتماعی و حمایت از حقوق زنان در جامعه بلوچ است.

لازم به ذکر است که در سال ٢٠٢٣ دستکم ١٨۴ زندانی بلوچ با اتهامات گوناگون در ٢۶ شهر مختلف ایران که زندان‌های زاهدان با ۵۴ و بیرجند با ٣١ مورد بیشترین تعداد اجرای حکم غیرانسانی اعدام را داشته‌اند، اعدام گشته‌ که در بین این زندانیان حداقل چهار زن نیز وجود دارد.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan

آغاز سال نو میلادی بر همگان مبارک

برمش/ سازمان برمش آغاز سال ۲۰۲۵ میلادی را به مردم بلوچ و ھمه انسان‌ها در ھر کجای این جھان که ھستند، تبریک می‌گويد و بهترین ها را در سال نو میلادی برایتان آرزو می کند.

#برمش_صدای_زنان_بلوچستان

Bramsh-Balochistan woman’s voice

تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:

وبسایت برمش :
www.Bramsh.org
Instagram:
https://www.instagram.com/bramsh_org
Telegram:
https://t.me/bramshbalochistan