برمش/ گزارش جهانی شکاف جنسیتی سال ۲۰۲۴ توسط مجمع جهانی اقتصاد منتشر شد و شاخص‌های جهانی شکاف جنسیتی نشان می‌دهد ایران در قعر جدول کشورهای خاورمیانه، قرار گرفته است.
بنا بر اطلاعات منتشر شده، گروهی از اقتصادهایی که کمترین سطح برابری اقتصادی بین زنان و مردان را دارند به ترتیب عبارتند از بنگلادش ۳۱.۱درصد، سودان ۳۳.۷ درصد، ایران ۳۴.۳ درصد، پاکستان ۳۶درصد، هند ۳۹.۸ درصد و مراکش ۴۰.۶درصد.
رتبه‌های ایران در هر کدام از زیرشاخص‌های این گزارش بر اساس جداول ارائه شده در آن به این شرح است: مشارکت و فرصت‌های اقتصادی زنان: رتبه ۱۴۴ از ۱۴۶ کشور بررسی شده دسترسی به آموزش: رتبه ۱۰۲ از ۱۴۶ کشور بهداشت و بقاء: رتبه ۱۱۶ از ۱۴۶ کشور توانمندسازی سیاسی: رتبه ۱۴۳ از ۱۴۶ کشور
لازم به ذکر است شاخص جهانی شکاف جنسیتی برای اولین بار توسط مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۰۶ معرفی شد. این شاخص در طول هجده ویرایش خود، در نظر دارد معیاری پایدار برای ارزیابی تغییرات شاخص‌های برابری جنسیتی در طول زمان ارائه دهد. این شاخص و تحلیل همراه با آن با استفاده از روش‌شناسی معرفی‌شده در سال ۲۰۰۶، بر معیار برابری بین زنان و مردان در سطوح جهانی، منطقه‌ای و اقتصادی بر اساس آخرین داده‌های موجود تمرکز دارد.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
Bramsh-Balochistan woman’s voice
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
عفو بین‌الملل: جمهوری اسلامی به «جنگ علیه زنان» ایران پایان دهد و حجاب اجباری را لغو کند
برمش/ روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳، سازمان عفو بین‌الملل در نامه‌ای سرگشاده خطاب به مقامات جمهوری اسلامی خواست با لغو قوانین حجاب اجباری، به مجازات زنان و دختران ایرانی برای سرپیچی از این قوانین پایان دهد.
عفو بین‌الملل همچنین درخواست کرده است همه کسانی که به دلیل سرپیچی از رعایت حجاب اجباری بازداشت به سر می‌برند «بی قید و شرط» آزادی شوند.
این سازمان از مقامات جمهوری اسلامی خواسته است نیروهای حکومتی را که مسئولیت اعمال قوانین حجاب اجباری به آنها محول شده است، منحل کند و افراد دخیل در نقض حقوق زنان از طریق اعمال این قوانین و مقررات را مورد بازخواست قرار دهند.
این نهاد حقوق بشری با اشاره به اجرای کارزار سراسری موسوم به «طرح نور» که مدافعان حقوق بشر و کاربران شبکه‌های اجتماعی از آن به عنوان «جنگ علیه زنان» یاد میکنند گفته است که اعمال خشونت علیه زنان به دلیل عدم رعایت قوانین حجاب اجباری در هفته‌های اخیر تشدید شده است و مزاحمت مأمورانی که زنان و دختران را مورد آزار و اذیت فیزیکی قرار می‌دهند و یا آنها را با خشونت گرفته و به داخل خودروهای پلیس می‌اندازند، به «آدم‌ربایی» تشبیه کرده است.
عفو بین‌الملل افزوده است که زنان همچنین گزارش داده‌اند که مأموران جمهوری اسلامی هنگام بازداشت از دستگاه‌های شوک الکتریکی استفاده میکنند و آنها با محاکمه‌های ناعادلانه، توقیف خودرو و جریمه‌های نقدی روبرو می‌شوند.
سختگیری در مورد قوانین حجاب اجباری پس از کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد و اعتراضات سراسری تشدید شد. علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی روز چهارشنبه ۲۲ فروردین در سخنرانی نماز عید فطر خود با فرمانی جدید به «آمران به معروف» که پیش‌تر آنها را «آتش به اختیار» توصیف کرده بود، از آنها خواست که «با هنجارشکنی دینی برخورد کنند.»
تشدید سختگیری‌ها در مورد حجاب اجباری با انتقاد گسترده نهادهای حقوق بشری همراه شده است.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
درج نام مادر روی کارت ملی منتفی شد/ مادران در جستجوی حقوق خویش
برمش/ چندی پیش کارزاری تحت عنوان «کارزار درخواست درج نام مادر در کنار نام پدر در اوراق هویتی و همه فرم‌های اداری و غیر‌اداری» در ایران شکل گرفت که پس از گذشت یکسال، طبق گفته مسئولین ثبت احوال، اطلاعات شخصی فرد از جمله اسم پدر و مادر در ظاهر کارت‌های جدید حذف می‌شود اما توسط بارکدی که روی کارت قرار داده شده مشخصات شناسنامه‌ای، از جمله اسم پدر و مادر قابل رویت است.
گفتنی است نام مادر همواره در شناسنامه درج می‌شده؛ اما تاکنون این موضوع باعث نشده که تغییری در قوانین نسبت به جایگاه و حقوق زن و جایگاه مادری‌اش ایجاد شود.
بخش بزرگی از محدودیت‌هایی که در حوزه زنان و به‌ویژه جایگاه مادرانه آنان وجود دارد، مربوط به قانون مدنی است که عمر آن حدود صد سال است.
از این نگاه که پدر و مادر در خانواده، نزد فرزندان و در مسئولیت‌های مشترک‌شان در قبال فرزندان، باید جایگاهی برابر داشته باشند، بر حق است که نام مادر هم در اوراق اداری آورده شود و این‌گونه نباشد که در مقابل کلمه «فرزند:» فقط نام پدر آورده شود. این موضوع از باب فرهنگ‌سازی و احترام و برابری می‌تواند در آینده نیز تیجه خوبی داشته باشد.
اگر این درج نام اجباری شود، یک زن در جایگاه مادری حس نادیده‌گرفته شدن و این حس را که تنها تا زمان زایمان مهم بوده است و بعد از آن بچه فرزند پدر محسوب می‌شود، تجربه نمی‌کند.
درج اسم مادر روی اوراق اداری، از منظر برابری و احترام خوب است؛ اما واقعا هیچ تأثیری بر حقوق مادر ندارد. چرا که مادران خواسته ها و مشکلات بسیار بزرگتری دارند، مثلا عدم صدور یا پروسه بسیار سخت صدور شناسنامه برای فرزند حاصل از ازدواج مادر ایرانی و پدر خارجی، از موضوعات بسیار مهمی است که مادران بلوچ با آن دست و پنجه نرم می کنند.
سالهاست که زنان ایرانی با مردان تابعه کشورهای دیگر با یکدیگر ازدواج می کنند و رژیم جمهوری اسلامی ایران، به کودکان آنان شناسنامه نمی دهد و همین امر موجب به پیدایش نسل عظیمی از کودکان بی هویت و بازمانده از تحصیل گردیده است.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
مبارزات زنان در جغرافیای ایران برای رسیدن به حقوقی برابر
برمش/ این روزها بحث داغی پیرامون عکاسی و فیلمبرداری یک روحانی از یک زن، در فضای مجازی داغ شده و بحث هایی را بین مخالفان و موافقان حجاب اجباری ایجاد کرده است.
حکومت شیعیسم ایران که پایگاهش در همان شهر قم است از زن ابزار و بازیچه ای ساخته که تحت عنوان شیعه ناب علوی، برای ارضای هوس های خویش صیغه را شرعی، برای پر کردن جیبش جریمه را برای بی حجابی قانونی و برای تفریحش عکسبرداری و فیلمبرداری از زنان را مجاز می کند.
همین رژیم با به راه انداختن سیرک انتخاباتی، با ملعبه ساختن زنان اعلام می کند که زنان بی حجاب هم می توانند رای بدهند.
زنان در جغرافیای ایران، پس از خیزش زن، زندگی، آزادی آگاه تر و شجاع تر از همیشه به جنگ این رژیم و جهالت مذهبی برخواسته از آن رفته اند تا با پس زدن کلیشه های رایج، ضمن رفع تبعیض های جنسی و جنسیتی، برابری زن و مرد را حاکم سازند.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
تلاش زنان بلوچ جهت رهایی از تبعیض‌های جنسیتی، مذهبی، ملیتی و جغرافیایی
برمش/ زن بلوچ در چهاردیواری محرومیت ها و تبعیض هایی محصور است که خود در انتخاب آن نقشی نداشته است. تبعیض های جنسیتی به دلیل زن بودن، تبعیض های مذهبی به دلیل اهل سنت بودن، تبعیض های ملیتی به دلیل بلوچ بودن و تبعیض های جغرافیایی به دلیل دور بودن از مرکز و محرومیت های گسترده.
خیزش زن، زندگی، آزادی نقطه عطفی در تاریخ مبارزات برابری جویانه زنان بلوچ گردید.
بر اساس آمارهای دولتی، حداقل صدهزار زن در بلوچستان سرپرست خانوار هستند که یکی از اصلی ترین دلایل این امر، میزان بالای اعدام ها در بلوچستان است که رتبه نخست اعدام در جغرافیای ایران را به ملت بلوچ اختصاص داده است.
خانواده های دارای سرپرست زن در بلوچستان از فقیرترین اقشار جامعه هستند. دلیل اصلی این محدودیت منابع مالی است و ریشه در توسعه نیافتگی فراگیر و سیستماتیک استان بلوچستان و سیستان دارد.
گزارشی از سیران شرفی (تلویزیون صدای آمریکا)
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
هشتم مارس روز جهانی زن, روزی كه زنان جهان بدون توجه به گرايشات مختلف فكرى، عقيدتى، نژادى و جنسيتى در بسيارى از كشورهاى جهان به رسميت شناخته شده است و ياد آور موفقيت ها و دستاوردهاى آنها در زمينه هاى مختلف اجتماعى و سياسى و اقتصادى است .
متاسفانه اين روز در ايران نه تنها به رسميت شناخته نمي شود بلكه فعالانى كه جهت تحقق حقوق زنان بر اساس معيارهاى جهانى تلاش مي كنند را مورد آزار و تعقيب كيفرى قرار مي دهند.
متاسفانه در كشورهاى جهان سوم بخصوص ايران و افغانستان زنان از حقوق اوليه يك شهروند معمولى محروم هستند و همه قوانين در جهت محدوديت زنان و به دور نگهداشتن آنها اعمال مي شوند. برابری جنسیتی حقوق بشر است. همه مردم حق دارند زندگی فارغ از آزار و اذیت، تبعیض، خشونت و دیگر موارد نقض حقوق بشر داشته باشند.
در كشور ايران يك خانم متأهل نمي تواند بدون اجازه نامه رسمى شوهر از اداره مهاجرت پاسپورت دريافت كند و همچنین زنان از حق انتخاب پوشش، حق طلاق، حق انتخاب همسر، حق حضانت محروم هستند و زنان از نظر قانونی در حق سهم ارث، دیه و در موارد نیاز به شاهد نصف مرد به حساب می آیند. اين موارد نمونه های كوچكى از نقض حقوق زنان مي باشد.
حدود ده درصد از قتل‌های ناموسی جهان در ایران اتفاق می افتاد و زنان قربانی اصلی قتل‌های خانوادگی و قتل‌های ناموسی هستند. قتل‌های ناموسی به یک خشونت سیستماتیک تبدیل شده است. خشونتی که روزانه از خانه و مدرسه تا خیابان و جامعه زنان و دختران ایران را به بند کشیده است. زنان و دختران ایران حتی در چهاردیواری خانه‌های خود نیز امنیت ندارند.
در بلوچستان زنان با مشکلات کودک همسری، کودک مادری، ترک تحصیل دختران در سنین کم به خاطر کمبود امکانات آموزشی و مالی، بحران آموزشی و آگاهی رسانی، شرایط سخت اقلیمی و عدم رسیدگی دولت به بحران های محیط زیستی مانند سیل و زلزله و کمبود آب، عدم ایجاد زمینه های شغلی استاندارد، عدم رسیدگی به سلامت روان زنان و دختران و استثمار کار زنان در زمینه سوزندوزی و سفالگری و دیگر صنایع دستی و هنری روبرو هستند. البته این مشکلات در دیگر ملیت های ساکن در ایران دیده می شود ولی این مشکلات در بلوچستان به خاطر نگاه امنیتی و فقر سیستماتیک طولانی مدت و بالا رفتن آگاهی مردم و مطالبات آنها تشدید شده است.
با وجود همه اين فشارها و تبعیض ها شاهد شكوفايى زنان در همه ابعاد اجتماعى چه در سطح كشور وچه در ميان ملیت‌های قومى هستيم كه توانسته اند در زمينه هاى مختلف جوايز بين المللى را كسب نمايند و تازه ترين آن اهداى نشان شجاع ترين زنان جهان در آمريكا به خانم فريبا بلوچ به پاس تلاشهاى بى وقفه ايشان در راه احقاق حق زنان در بدترين شرايط وتحت فشارها ى شديد امنيتى رژيم ديكتاتور و زن ستيز جمهورى اسلامى بوده ايم. از دستاوردهای تلاش های بی وقفه دیگر فعالین حقوق بشری و حقوق زنان می توان به سپیده قلیان و نرگس محمدی (برنده جایزه نوبل ۲۰۲۳) اشاره کرد که سالیان سال به خاطر فعالیت های افشاگرانه و دفاع از حقوق ملیت های قومی و زندانیان سیاسی در زندان به سر می برند. یکی دیگر از چهره های زنان بلوچ که تحسین همه را برانگیخته است، “دکتر مهرنگ بلوچ” فعال حقوق بشر و زن جوان بلوچی است که اعتراضات علیه ناپدیدسازی قهری بلوچها و راهپیمایی های هزاران کیلومتر را به رهبری خود به عهده گرفته است و با وجود بازداشتها و تهدید از سوی دولت پاکستان به فعالیتهای خود همچنان ادامه داده است.
به اميد روزيكه در همه جهان حقوق زنان به رسميت شناخته شود و برابری جنسیتی در تمامی نقاط دنیا تحقق یابد.
به قلم سيما مباركی
نقاش ه‍میده نام اثر هنری: برخیز مانند مرغ آتشی
بِرَمْش – صدای زنان بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
۸ مارچ، به عنوان روز جهانی زنان، فرصتی است تا به مبارزات زنان در سراسر جهان احترام گذاشته شود. این روز، نه تنها به یادآوری تلاش‌های زنان برای حقوق برابر و عدالت جنسیتی می‌پردازد، بلکه نمادی از همبستگی و اتحاد زنان در مقابل تبعیض‌ها و نابرابری‌هاست.
زنان بلوچ نیز در این مسیر مبارزه قرار دارند. آنها با محدودیت‌ها و تبعیض‌هایی مواجه هستند که نیازمند توجه جامعه‌شناسان و فعالان حقوق زنان است.
دیدگاه اگزیستانسیالیستی من به عنوان یک زن بلوچ که عمق شکاف های طبقاتی را چه در جامعه بلوچستان و چه حتی در چپ رادیکال مرکز نشین دیده ام،من را همیشه وادار کرده که به مفهومی همچون «وجود» چنگ بزنم تا بتوانم در تعریف هویت چهل تیکه ای که از هر طرف مخابره می شود، آنچه موجودیت من را برای خودم بر پایه آزادی های فردی تعریف می کند را شکل دهم.
با تأکید بر آزادی‌های فردی و تحقق حقوق انسانی، می‌تواند به تحلیل و تبیین مسائل زنان بلوچ پرداخته و راه‌حل‌هایی برای بهبود وضعیت آنها ارائه کرد.که این راهی جز شناخت ساحت زندگی شان ممکن نیست .
نظریات فمینیستی به ویژه نظریه اگزیستانسیالیستی سیمون دوبووار، نه تنها در جوامع غربی، بلکه چیزی است که امروزه در جامعه زنان بلوچ به شکل واضح خود را نمایان می کند.
تعریف دوبووار از زن که «زن زاده نمی شود؛ زن می شود»، در حکم بیانیه ای است که موضع کلی هستی شناختی فمینیست ها را پیرامون زنان بیان می کند. در این تعریف، وی ماهیت و چیستی زن را ساختگی و محصول جامعه می داند و زنانگی را امری تاریخی و فرهنگی تلقی می کند، نه برآمده از سرشتی الهی. این تعریف از زن با مبانی و آموزه های دینی و فرهنگی ما تضادهای فراوانی دارد که مورد غفلت واقع شده است.
و در مواردی حتی مورد نکوهش قرار گرفته است. دوبووار با انکار وجود طبیعت و سرشتی ثابت برای زنان، نقش های مربوط به طبیعت و بیولوژی زن همچون مادری و همسری را ساختگی، فرهنگی و تاریخی می داند.
این همان تصویری است که مرکز برای زن بلوچ ساخته و مذهب در جامعه بلوچستان آن را بولد کرده و دائما بر آن تاکید دارد.اما این در حالی است که تاریخ ، مبارزه زنان بلوچ من جمله مهرنگ بلوچ را بسیار متفاوت با این تصویر بیولوژیک نشان می دهد.
ما موارد زیادی داریم که می‌توان راجع به آن صحبت کنیم اما به صورت خلاصه به بعضی از آن ها اشاره می کنم .تا فعالین و تمام کسانی که در مسیر آزادی مبارزه می کنند متوجه ساحت حضور زنان بلوچ در بطن این مبارزه باشند و سعی کنند برای یک بار هم که شده از حاشیه به مرکز حرکت کنند .
۱. حقوق کاری زنان بلوچ: بررسی شرایط کاری زنان بلوچ، از جمله حقوق کاری، شغل‌ها، حمایت اجتماعی و مشکلات موجود. مفهوم کار زن بلوچ متفاوت است ، ما زنان سوختبر و کارگران نخلستان هایی داریم که روزانه برای زیست خود تلاش می کنند .
۲. تحصیل و آموزش زنان بلوچ: بررسی دسترسی زنان بلوچ به تحصیل و آموزش، موانع و راه‌های ارتقاء آموزش آنها. یکی از این موارد نبودن امکانات آموزش به زبان مادری است.ان چیزی که یکی از دلایل افت تحصیل و ترک تحصیل دختران است. به طور میانگین هر زن و مرد در بلوچستان می‌تواند به دو الی سه زبان مسلط باشد .
۳. تبعیض‌های جنسیتی و فرهنگی: تحلیل تبعیض‌هایی که زنان بلوچ در جامعه مواجه می‌شوند، زنان بلوچ در لایه های دیگری از تبعیض مبارزه می کنند و این موجب به پیشگامی و درک همه جانیه ابعاد زنانه مبارزه در آن ها می شود.
۴. مبارزه‌های زنان بلوچ: بررسی تاریخچه مبارزات زنان بلوچ در جهت حقوق و تساوی جنسیتی. مسیری که از دیر باز ادامه داشته و هم اکنون ادامه دارد، همچین رسانه های بیشتری باید در اختیار زنان بلوچ قرار بگیرد تا بتوانند از دست آورد ها و شکست هایشان برای سایر زنان جهان بگویند.
با توجه به محدودیت‌ها و مشکلاتی که زنان بلوچ با آنها روبرو هستند، اگزیستانسیالیسم می‌تواند به عنوان یک رویکرد نظری، به تحلیل این مسائل کمک کند و راه‌هایی برای تحقق حقوق زنان بلوچ ارائه دهد.
به قلم بانک الهه اجباری
بِرَمْش – صدای زنان بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
