برمش/ زمانی که صحبت از جفا، تبعیض، کمبود امکانات، محرومیت و نابرابری در جغرافیای سیاسی ایران می شود، از هر گوشه ناله و فغانی جهت گلایه بلند می شود.
اما با بروز حوادثی همچون سیل اخیر و حضور مردم در بلوچستان، با واقعیتی عریان، تلخ و گزنده رو به رو می شوند که قلم از توصیف آن عاجز است.
سایر «گله مندان جغرافیای سیاسی ایران»، در بلوچستان با مردمی رو به رو می شوند که مرزهای نداری، محرومیت و نبود امکانات را جابجا کرده اند.
در این استان مردمی زندگی می کنند که تعریفی از لوله کشی آب و گاز ندارند و آب را از هوٹگ تهیه می کنند و غذا را بر روی ذغال می پزند.
کودکان بلوچ انتخابی جهت مؤسسه و کلاس های کمک آموزشی ندارند بلکه سقف آرزوی آنان وجود مدرسه ای هر چند کپری جهت ادامه تحصیل است.
در حالی که در جغرافیای ایران مبارزه برای پوشش اختیاری ادامه دارد، بسیاری از کودکان بلوچ کفشی برای پوشیدن ندارند.
در برخی از شهرها و روستاهای بلوچستان، برق، جاده، اینترنت، تلفن، درمانگاه، کتابخانه ، پارک، شهربازی، حمل و نقل عمومی و زایشگاه تنها واژگانی هستند که شاید به گوش مردم ساکن در آن مناطق رسیده باشد.
بلوچ در مبارزه ای برای بقاء در جغرافیای سیاسی ایران برای هویتش، فرهنگش، زبانش، لباسش و اکنون برای خاکش باید بجنگد، چرا که از ساده ترین حق شهروندی، که داشتن شناسنامه است، محروم است.
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
من چون واب کپان ساهگا بهارانی رچاننت ارس منی مات و گوهارانی
برمش/ امسال هشتم مارس در بلوچستان آمیخته شده با اشک مادران دادخواه شهدای جمعه های خونین زاهدان و خاش. اشکی که نه از سر ضعف بلکه با این پرسش ریخته می شود که به چه جرمی؟
به چه جرمی و کدامین گناه، فرزندانشان در خون خویش غلطیدند.
در میان این مادران دادخواه، صنوبر به نمادی از مادران دادخواه تبدیل شد که اشک هایش قلب هر انسانی را به درد می آورد. مادری که خدانورش رقص کنان با تیر مستقیم نیروهای رژیم جمهوری اسلامی ایران به آسمان پر کشید.
در این روز و هر روز با تمام مادران دادخواه و سایر زنانی که عزیزی را از دست دادند، اعلام همبستگی می کنیم و اعلام می کنیم: “قسم به خون یاران، ایستاده ایم تا پایان”
«نه می بخشیم، نه فراموش می کنیم»
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
تلاش زنان بلوچ جهت رهایی از تبعیض‌های جنسیتی، مذهبی، ملیتی و جغرافیایی
برمش/ زن بلوچ در چهاردیواری محرومیت ها و تبعیض هایی محصور است که خود در انتخاب آن نقشی نداشته است. تبعیض های جنسیتی به دلیل زن بودن، تبعیض های مذهبی به دلیل اهل سنت بودن، تبعیض های ملیتی به دلیل بلوچ بودن و تبعیض های جغرافیایی به دلیل دور بودن از مرکز و محرومیت های گسترده.
خیزش زن، زندگی، آزادی نقطه عطفی در تاریخ مبارزات برابری جویانه زنان بلوچ گردید.
بر اساس آمارهای دولتی، حداقل صدهزار زن در بلوچستان سرپرست خانوار هستند که یکی از اصلی ترین دلایل این امر، میزان بالای اعدام ها در بلوچستان است که رتبه نخست اعدام در جغرافیای ایران را به ملت بلوچ اختصاص داده است.
خانواده های دارای سرپرست زن در بلوچستان از فقیرترین اقشار جامعه هستند. دلیل اصلی این محدودیت منابع مالی است و ریشه در توسعه نیافتگی فراگیر و سیستماتیک استان بلوچستان و سیستان دارد.
گزارشی از سیران شرفی (تلویزیون صدای آمریکا)
#برمش_صدای_زنان_بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
هشتم مارس روز جهانی زن, روزی كه زنان جهان بدون توجه به گرايشات مختلف فكرى، عقيدتى، نژادى و جنسيتى در بسيارى از كشورهاى جهان به رسميت شناخته شده است و ياد آور موفقيت ها و دستاوردهاى آنها در زمينه هاى مختلف اجتماعى و سياسى و اقتصادى است .
متاسفانه اين روز در ايران نه تنها به رسميت شناخته نمي شود بلكه فعالانى كه جهت تحقق حقوق زنان بر اساس معيارهاى جهانى تلاش مي كنند را مورد آزار و تعقيب كيفرى قرار مي دهند.
متاسفانه در كشورهاى جهان سوم بخصوص ايران و افغانستان زنان از حقوق اوليه يك شهروند معمولى محروم هستند و همه قوانين در جهت محدوديت زنان و به دور نگهداشتن آنها اعمال مي شوند. برابری جنسیتی حقوق بشر است. همه مردم حق دارند زندگی فارغ از آزار و اذیت، تبعیض، خشونت و دیگر موارد نقض حقوق بشر داشته باشند.
در كشور ايران يك خانم متأهل نمي تواند بدون اجازه نامه رسمى شوهر از اداره مهاجرت پاسپورت دريافت كند و همچنین زنان از حق انتخاب پوشش، حق طلاق، حق انتخاب همسر، حق حضانت محروم هستند و زنان از نظر قانونی در حق سهم ارث، دیه و در موارد نیاز به شاهد نصف مرد به حساب می آیند. اين موارد نمونه های كوچكى از نقض حقوق زنان مي باشد.
حدود ده درصد از قتل‌های ناموسی جهان در ایران اتفاق می افتاد و زنان قربانی اصلی قتل‌های خانوادگی و قتل‌های ناموسی هستند. قتل‌های ناموسی به یک خشونت سیستماتیک تبدیل شده است. خشونتی که روزانه از خانه و مدرسه تا خیابان و جامعه زنان و دختران ایران را به بند کشیده است. زنان و دختران ایران حتی در چهاردیواری خانه‌های خود نیز امنیت ندارند.
در بلوچستان زنان با مشکلات کودک همسری، کودک مادری، ترک تحصیل دختران در سنین کم به خاطر کمبود امکانات آموزشی و مالی، بحران آموزشی و آگاهی رسانی، شرایط سخت اقلیمی و عدم رسیدگی دولت به بحران های محیط زیستی مانند سیل و زلزله و کمبود آب، عدم ایجاد زمینه های شغلی استاندارد، عدم رسیدگی به سلامت روان زنان و دختران و استثمار کار زنان در زمینه سوزندوزی و سفالگری و دیگر صنایع دستی و هنری روبرو هستند. البته این مشکلات در دیگر ملیت های ساکن در ایران دیده می شود ولی این مشکلات در بلوچستان به خاطر نگاه امنیتی و فقر سیستماتیک طولانی مدت و بالا رفتن آگاهی مردم و مطالبات آنها تشدید شده است.
با وجود همه اين فشارها و تبعیض ها شاهد شكوفايى زنان در همه ابعاد اجتماعى چه در سطح كشور وچه در ميان ملیت‌های قومى هستيم كه توانسته اند در زمينه هاى مختلف جوايز بين المللى را كسب نمايند و تازه ترين آن اهداى نشان شجاع ترين زنان جهان در آمريكا به خانم فريبا بلوچ به پاس تلاشهاى بى وقفه ايشان در راه احقاق حق زنان در بدترين شرايط وتحت فشارها ى شديد امنيتى رژيم ديكتاتور و زن ستيز جمهورى اسلامى بوده ايم. از دستاوردهای تلاش های بی وقفه دیگر فعالین حقوق بشری و حقوق زنان می توان به سپیده قلیان و نرگس محمدی (برنده جایزه نوبل ۲۰۲۳) اشاره کرد که سالیان سال به خاطر فعالیت های افشاگرانه و دفاع از حقوق ملیت های قومی و زندانیان سیاسی در زندان به سر می برند. یکی دیگر از چهره های زنان بلوچ که تحسین همه را برانگیخته است، “دکتر مهرنگ بلوچ” فعال حقوق بشر و زن جوان بلوچی است که اعتراضات علیه ناپدیدسازی قهری بلوچها و راهپیمایی های هزاران کیلومتر را به رهبری خود به عهده گرفته است و با وجود بازداشتها و تهدید از سوی دولت پاکستان به فعالیتهای خود همچنان ادامه داده است.
به اميد روزيكه در همه جهان حقوق زنان به رسميت شناخته شود و برابری جنسیتی در تمامی نقاط دنیا تحقق یابد.
به قلم سيما مباركی
نقاش ه‍میده نام اثر هنری: برخیز مانند مرغ آتشی
بِرَمْش – صدای زنان بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
۸ مارچ، به عنوان روز جهانی زنان، فرصتی است تا به مبارزات زنان در سراسر جهان احترام گذاشته شود. این روز، نه تنها به یادآوری تلاش‌های زنان برای حقوق برابر و عدالت جنسیتی می‌پردازد، بلکه نمادی از همبستگی و اتحاد زنان در مقابل تبعیض‌ها و نابرابری‌هاست.
زنان بلوچ نیز در این مسیر مبارزه قرار دارند. آنها با محدودیت‌ها و تبعیض‌هایی مواجه هستند که نیازمند توجه جامعه‌شناسان و فعالان حقوق زنان است.
دیدگاه اگزیستانسیالیستی من به عنوان یک زن بلوچ که عمق شکاف های طبقاتی را چه در جامعه بلوچستان و چه حتی در چپ رادیکال مرکز نشین دیده ام،من را همیشه وادار کرده که به مفهومی همچون «وجود» چنگ بزنم تا بتوانم در تعریف هویت چهل تیکه ای که از هر طرف مخابره می شود، آنچه موجودیت من را برای خودم بر پایه آزادی های فردی تعریف می کند را شکل دهم.
با تأکید بر آزادی‌های فردی و تحقق حقوق انسانی، می‌تواند به تحلیل و تبیین مسائل زنان بلوچ پرداخته و راه‌حل‌هایی برای بهبود وضعیت آنها ارائه کرد.که این راهی جز شناخت ساحت زندگی شان ممکن نیست .
نظریات فمینیستی به ویژه نظریه اگزیستانسیالیستی سیمون دوبووار، نه تنها در جوامع غربی، بلکه چیزی است که امروزه در جامعه زنان بلوچ به شکل واضح خود را نمایان می کند.
تعریف دوبووار از زن که «زن زاده نمی شود؛ زن می شود»، در حکم بیانیه ای است که موضع کلی هستی شناختی فمینیست ها را پیرامون زنان بیان می کند. در این تعریف، وی ماهیت و چیستی زن را ساختگی و محصول جامعه می داند و زنانگی را امری تاریخی و فرهنگی تلقی می کند، نه برآمده از سرشتی الهی. این تعریف از زن با مبانی و آموزه های دینی و فرهنگی ما تضادهای فراوانی دارد که مورد غفلت واقع شده است.
و در مواردی حتی مورد نکوهش قرار گرفته است. دوبووار با انکار وجود طبیعت و سرشتی ثابت برای زنان، نقش های مربوط به طبیعت و بیولوژی زن همچون مادری و همسری را ساختگی، فرهنگی و تاریخی می داند.
این همان تصویری است که مرکز برای زن بلوچ ساخته و مذهب در جامعه بلوچستان آن را بولد کرده و دائما بر آن تاکید دارد.اما این در حالی است که تاریخ ، مبارزه زنان بلوچ من جمله مهرنگ بلوچ را بسیار متفاوت با این تصویر بیولوژیک نشان می دهد.
ما موارد زیادی داریم که می‌توان راجع به آن صحبت کنیم اما به صورت خلاصه به بعضی از آن ها اشاره می کنم .تا فعالین و تمام کسانی که در مسیر آزادی مبارزه می کنند متوجه ساحت حضور زنان بلوچ در بطن این مبارزه باشند و سعی کنند برای یک بار هم که شده از حاشیه به مرکز حرکت کنند .
۱. حقوق کاری زنان بلوچ: بررسی شرایط کاری زنان بلوچ، از جمله حقوق کاری، شغل‌ها، حمایت اجتماعی و مشکلات موجود. مفهوم کار زن بلوچ متفاوت است ، ما زنان سوختبر و کارگران نخلستان هایی داریم که روزانه برای زیست خود تلاش می کنند .
۲. تحصیل و آموزش زنان بلوچ: بررسی دسترسی زنان بلوچ به تحصیل و آموزش، موانع و راه‌های ارتقاء آموزش آنها. یکی از این موارد نبودن امکانات آموزش به زبان مادری است.ان چیزی که یکی از دلایل افت تحصیل و ترک تحصیل دختران است. به طور میانگین هر زن و مرد در بلوچستان می‌تواند به دو الی سه زبان مسلط باشد .
۳. تبعیض‌های جنسیتی و فرهنگی: تحلیل تبعیض‌هایی که زنان بلوچ در جامعه مواجه می‌شوند، زنان بلوچ در لایه های دیگری از تبعیض مبارزه می کنند و این موجب به پیشگامی و درک همه جانیه ابعاد زنانه مبارزه در آن ها می شود.
۴. مبارزه‌های زنان بلوچ: بررسی تاریخچه مبارزات زنان بلوچ در جهت حقوق و تساوی جنسیتی. مسیری که از دیر باز ادامه داشته و هم اکنون ادامه دارد، همچین رسانه های بیشتری باید در اختیار زنان بلوچ قرار بگیرد تا بتوانند از دست آورد ها و شکست هایشان برای سایر زنان جهان بگویند.
با توجه به محدودیت‌ها و مشکلاتی که زنان بلوچ با آنها روبرو هستند، اگزیستانسیالیسم می‌تواند به عنوان یک رویکرد نظری، به تحلیل این مسائل کمک کند و راه‌هایی برای تحقق حقوق زنان بلوچ ارائه دهد.
به قلم بانک الهه اجباری
بِرَمْش – صدای زنان بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
برمش/ روز چهارشنبه ١۶ اسفند ماه ۱۴۰۲، یک شهروند بلوچ بدلیل مشکلات خانوادگی و فشارهای ناشی از آن در زاهدان اقدام به خودکشی کرده که با دخالت همسایه‌ها نجات یافته است.
هویت این شهروند بلوچ، خانم “ر-ن”، ٢٣ ساله، متاهل و اهل زاهدان عنوان شده است.
بر اساس این گزارش، این شهروند بدنبال مشاجره و درگیری لفظی با خانواده همسرش، با استفاده از تیغ و بریدن دست، اقدام به خودکشی کرده بود که با دخالت و تماس همسایه ها به اورژانس و رسیدن اکیپ پزشکی به بیمارستان منتقل شده است.
گفتنی است که حال عمومی وی مساعد گزارش شده و با تجویز قرص آرامبخش در حال بهبود می‌باشد.
بِرَمْش – صدای زنان بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
“فریبا بلوچ” توانست صدای مردم و زنان بلوچستان را در خارج از ایران فریاد بزند
برمش/ روز دوشنبه ۱۴ اسفند ماه ۱۴۰۲، فریبا برهان‌زهی” در گفتگو با تلویزیون صدای آمریکا عنوان کرد: “فریبا بلوچ” توانست صدای مردم و زنان بلوچستان را در خارج از ایران فریاد بزند.
در تمام طول تاریخ زنان و مردان بلوچ برابر بودند و دوش به دوش یکدیگر در جامعه فعالیت می کردند. اما در صدا و سیمای رژیم جمهوری اسلامی ایران ملت بلوچ به عنوان اشرار و قاچاقچی معرفی شدند.
این اشرار و قاچاقچی، ماهیت اصلی خود رژیم جمهوری اسلامی ایران است.
رسانه ها و تکنولوژی نیز موجب شدند صدای مردم بلوچستان بیشتر شنیده شد توانستند جامعه جهانی را متوجه فشار و سرکوبی که بر ملت بلوچ روا داشته می شود بکنند.
بِرَمْش – صدای زنان بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
اهدای جایزه “شجاع ترین زنان جهان” به فریبا بلوچ در کاخ سفید آمریکا
برمش/ امروز دوشنبه ١۴ اسفند ماه ۱۴۰۲، “فریبا بلوچ”، جایزه بین‌المللی «زنان شجاع ۲۰۲۴» وزارت خارجه آمریکا را از آنتونی بلینکن وزیر خارجه و جیل بایدن بانوی اول ایالات متحده دریافت کرد.
این برای اولین بار در تاریخ است که یک زن بلوچ برنده جايزه «شجاع‌ترین زنان جهان» که برنامه آن از سال ٢٠٠٧ آغاز شده از سوی دولت آمریکا می‌شود.
پیشتر وبسایت دولت آمریکا در توصیف خانم بلوچ نوشته است:
“فریبا بلوچ یک فعال حقوق بشر بلوچ و اهل ایران و مقیم لندن است. او در مورد حقوق زنان و بحران حقوق بشر در سیستان و بلوچستان که به طور نامتناسبی تحت تأثیر خشونت رژیم، اعدام ها و تبعیض های سیستماتیک قرار گرفته است، صریح صحبت می کند.
در نتیجه فعالیتهای وی و در تلاش برای ارعاب او، مقامات ایرانی او را تهدید به مرگ کرده و پسر و برادرش را در ایران بازداشت کرده اند. با این حال، خانم بلوچ معتقد است که تنها راه رو به جلو مقاومت است و بر فعالیت خود پافشاری می کند.
خانم بلوچ به دفاع از حقوق زنان بلوچ و ایرانی و جلب توجه به تبعیض جنسیتی، قومیتی و فرقه ای رژیم جمهوری اسلامی ایران ادامه می دهد.”
بِرَمْش – صدای زنان بلوچستان
تلاش برای دستیابی به برابری جنسیتی و رفع هر گونه تبعیض و پیشبرد فعالیتها بر بنیاد حقوق بشر سازمان ملل میتوانید از طریق لینک های زیر با بِرَمْش همراه باشید:
برای اولین بار در تاریخ؛ یک زن بلوچ برنده جايزه “شجاع‌ترین زنان جهان” از سوی دولت آمریکا شد
امروز جمعه ١١ اسفند ماه ۱۴۰۲، وبسایت رسمی دولت ایالات متحده آمریکا بانُک “فریبا بلوچ” را به عنوان یکی از شجاع‌ترین زنان جهان که برای حقوق زنان، تبعیض جنسیتی، ملی و مذهبی فعالیت می‌کند، اعلام کرد.
این جایزه روز دوشنبه ١۴ اسفند ماه ۱۴۰۲ برابر با ۴ مارس ٢٠٢۴ در جلسه‌ای با حضور بانوی اول آمریکا، خانم “جیل بایدن” و وزیر امور خارجه آمریکا،” آنتونی بلینکلن” در کاخ سفید به خانم فریبا بلوچ اهدا خواهد شد.
وبسایت دولت آمریکا در توصیف خانم بلوچ نوشته است:
“فریبا بلوچ یک فعال حقوق بشر بلوچ و اهل ایران و مقیم لندن است. او در مورد حقوق زنان و بحران حقوق بشر در سیستان و بلوچستان که به طور نامتناسبی تحت تأثیر خشونت رژیم، اعدام ها و تبعیض های سیستماتیک قرار گرفته است، صریح صحبت می کند.
در نتیجه فعالیتهای وی و در تلاش برای ارعاب او، مقامات ایرانی او را تهدید به مرگ کرده و پسر و برادرش را در ایران بازداشت کرده اند. با این حال، خانم بلوچ معتقد است که تنها راه رو به جلو مقاومت است و بر فعالیت خود پافشاری می کند.
خانم بلوچ به دفاع از حقوق زنان بلوچ و ایرانی و جلب توجه به تبعیض جنسیتی، قومیتی و فرقه ای رژیم جمهوری اسلامی ایران ادامه می دهد.”
گفتنی است که این جایزه از ماه مارس سال ٢٠٠٧ به شماری از زنان شجاع از اقصی نقاط جهان اهدا می‌شود و این برای اولین بار می‌باشد که یک زن بلوچ در بین سیزده برنده‌ای که امسال انتخاب شده‌اند، قرار گرفته است.
لازم به ذکر است که مراسم اهدای این جایزه در روز دوشنبه ١۴ اسفند ماه از طریق وبسایت کاخ سفید بصورت مستقیم پخش خواهد شد.
امروز را روز جهانى زن نام گذارى كرده اند نميدانم كدام زن و در كجاى اين كره خاكى ، مورد هدف اين شعار ميباشد. اي كاش سازمان ملل براى هر منطقه جغرافيايي نمايندگانى را از بطن همان جامعه و بدور از وابستگى به سياست هاى حاكم بر آن جامعه داشته تا بتوانند موارد عدم رعايت حقوق زنان را طبق آيتم هاى تعريف شده جهانى آن گزارش نمايند. به جرأت ميتوان گفت جامعه جهانى اطلاع چندانى از انواع نقض حقوق مدنى زنان كه برخاسته از آداب وقوانين ، قوميتى ، مذهبى وسياسى و…كه در برخى از جوامع محروم وعقب نگه داشته شده بر زنان اعمال ميشود را ندارد . متاسفانه امروزه اين قوانين براى آنها حكم زندگى را در باورشان گنجانده و خلاف آن امرى نابخشودنى وغير قابل تصور است.
آرى من يك زنم واز جايي مى آيم كه دختران خردسال را از روياهاى كودكى به حجله گاههايى به مانند تونل هاى وحشت شهربازى اما واقعى ميبرند وچه برده وار عمرى را با تحقير وتهديد وتنفر سپرى ميكند . آرى من از جايى مى آيم كه زن بيست ساله با پنجمين حاملگى با چشمانى وحشت زده جهت مراقبت مى آيد وبجاى حمايت وآرامش از طرف همسر ،نگران پسر نبودن جنين است كه همسرش تهديد كرده چنانچه اينهم دختر شود همسر ديگر اختيار ميكند آرى من از جايى مى آيم كه شاهد فريادهاى خاموش زنى باردار بودم كه باوجود داشتن نقض ژنتيكى در جنين و لزوم سقط آن ،بخاطر عدم رضايت همسر واطرافيان وفتواى علما ،مجبور به حمل اين جنين ناقض وعوارض باردارى وزايمان …وتحمل رنج يك كودك معلول باشد.
و اما اين حكايتها همچنان ادامه دارند .
ومن به اقتضاى شغلى كه داشتم فقط تكه اى ازين پازل ناهنجار اجتماعى را بازگو كردم. به اميد طلوع آزادى وآرامش براى تمامى زنان تحت ستم سيما مباركى
